Blogs

Voor het eerst zagen we 'm in het museum van Timgad, het Romeinse Thamugadi, in Algerije: een prachtige stenen sarcofaag met een deur-op-'n-kier. Omlijst door twee zuiltjes met kapiteel, die het timpaan dragen met een palmetvormige decoratie op de hoek, is een stevige deur gebeeldhouwd.

In Museum Dorestad zijn deze winter alle geschiedenisplaten van Johan Herman Isings (1884 – 1977) te zien met als uitgangspunt zijn bekendste en ook populairste plaat De Noormannen voor Dorestad. Deze schoolplaat is bij velen bekend en heeft in belangrijke mate bijgedragen aan de roem van Dorestad. Dit soort platen werd gebruikt als illustratie bij de verhalen die de schoolmeester of –juf  vertelde. Ze waren de digiboards van vroeger. Eindeloos kon de schoolmeester over vroegere tijden vertellen, spannende verhalen aan de hand van zijn touchscreen avant la lettre.

In 2011-2012 voerde ADC ArcheoProjecten in opdracht van de gemeente Oldenzaal een bijzonder archeologisch onderzoek uit op het Plechelmusplein in Oldenzaal. De resten van ruim 3000 individuen, die van de 8ste tot de 19de eeuw rond de St. Plechelmuskerk zijn begraven, werden onderzocht. Ook is het DNA van huidige inwoners van Oldenzaal vergeleken met dat van enkele van de skeletresten, met de bedoeling een eventuele match te vinden.

Volgend jaar zal het tweeduizend jaar geleden zijn, dat de Romeinse dichter Ovidius in zijn verbanningsoord stierf. Reden voor mij om in het nieuwe jaar (11 feb) een hele studiedag te wijden aan zijn meesterwerk: Metamorphosen. Vanaf de allereerste verandering – chaos wordt geordende kosmos – neemt Ovidius zijn lezer mee in een verrukkelijke brij van geschiedenissen, mythen en woordspelingen naar zijn eigen tijd, naar de tijd van keizer Augustus.

Op Cyprus zijn indrukwekkende herinneringen aan het verleden: Romeinse ruïnes, middeleeuwse forten, prachtige kleine kerkjes van binnen helemaal beschilderd, gotische kathedralen, maar niemand, echt niemand zal de kapel in Pyrga – iets ten oosten van Larnaca – als indrukwekkend omschrijven.

Bij het lezen van oude reisverslagen word ik soms al doodmoe achter mijn bureau. Nu ik mijn studiedag over de vierde eeuw aan het voorbereiden ben, overkomt me dat opnieuw bij het herlezen van oude pelgrimsverslagen uit die tijd.

Komend jaar wordt in Barneveld het Jan van Schaffelaarjaar gevierd. Dan is het 535 jaar geleden dat deze held overleed door een val – of sprong – van de toren van huidige Oude Kerk in het centrum van Barneveld. Jan van Schaffelaar was legeraanvoerder en vocht tijdens de Hoekse en Kabeljauwse Twisten in 1482 aan de kant van de Kabeljauwen. Hij viel van de toren, maar of deze duik zijn eigen keuze was of dat hij hiertoe werd gedwongen is niet duidelijk. Hij zou zijn val hebben overleefd en vervolgens op de grond alsnog door de Hoeken zijn gedood.

Er was eens een koning en een koningin. Het echtpaar had drie dochters. De oudste was knap, de tweede was nog knapper, maar de derde, de jongste – haar naam was Psyche – was wonderschoon. Ze was zó mooi dat iedereen haar met open mond bleef aanstaren en de heiligdommen van Venus, de godin van de schoonheid, links liet liggen!

AWN- Vrijwilligers in de archeologie is de grootste vrijwilligersorganisatie van Nederland die zich bezighoudt met archeologie. Tijdens de Nationale Archeologiedagen waren veel van de leden actief. Ze zorgden voor een gevarieerd aanbod door een groot deel van Nederland en gaven daarmee duizenden bezoekers de gelegenheid om in de wondere wereld van de archeologie te stappen. 

Schrijver, filosoof en redenaar Apuleius werd rond 125 in het Noord-Afrikaanse Madauros geboren. Hij kwam uit een redelijk welgestelde familie en zijn vader was "de belangrijkste man" van de stad, zo schreef hij later.

Vorig jaar ontdekte detectorzoeker Cees-Jan van de Pol op een akker in de gemeente Buren in de Betuwe een unieke zilveren vingerring met een typisch Scandinavische versiering. Er zijn in Nederland maar enkele van dit soort ringen bekend. Op korte afstand vond hij een klompje en een munt die ook van zilver waren. Vermoedelijk kunnen de drie objecten tot één gesloten vondst gerekend worden die in de late tiende eeuw of kort daarop in de grond is gestopt.