Albanië, een archeologisch paradijs

Van het bestaan van de enorme archeologische rijkdom in deze kleine bergstaat aan de rand van de Balkan waren tot voor kort maar weinigen echt op de hoogte. Pas nadat Albanië zich in het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw, na veertig jaar van zelfgekozen isolatie, voorzichtig voor de rest van de wereld opende, drongen de verhalen over de talloze middeleeuwse burchten, Romeinse en Griekse tempels, bijzondere bronstijdnederzettingen en honderden eeuwenoude kerken en moskeeën tot de buitenwereld door. Toch duurde het nog jaren voordat echt duidelijk werd dat dit land in archeologisch opzicht nauwelijks hoeft onder te doen voor de haar omringende landen, Griekenland en Italië. Oorzaak: veel van de bijzondere sites lagen op nauwelijks bereikbare plekken, verstopt in dichte bossen of op grote hoogte in een berglandschap waar wegen soms nog uit niet meer bestonden dan een geitenpad. De afgelopen paar jaren is er echter veel veranderd in Albanië.

Het stenen oorlogsarchief van De Nieuwe Ooster

Al jaren wordt op 4 mei ’s ochtends een stille tocht gehouden op begraafplaats De Nieuwe Ooster in Amsterdam. In trage pas achter de fanfare met omfloerste trom volgen daarin de burgemeester, andere hoogwaardigheidsbekleders, militairen, veteranen, schoolkinderen en overige belangstellenden. Tijdens die herdenking worden op zes locaties bloemen en kransen gelegd. Archeoloog Ruurd Kok ging op zoek naar de verhalen achter die Amsterdamse oorlogsmonumenten op de begraafplaats die met 33 hectare en ruim 30.000 graflocaties een van de grootste is van Nederland.

Impressie van een eiland in beweging

De centrale ligging in het oostelijke Middellandse Zeegebied is bepalend geweest voor de geschiedenis van het eiland Cyprus. De voortdurende beweging van mensen, ideeën en goederen leidde tot een wisselwerking tussen het eiland en de omringende culturen. Cyprus kende in de oudheid welvaart door de winning van koper. De handel in het metaal leidde tot intensieve contacten met het buitenland. De scheepvaart rond het eiland was intens. Deze internationale contacten leidden ertoe dat de bevolking meer en meer een smeltkroes werd van de oorspronkelijke bewoners, vermengd met Anatoliërs, Feniciërs, Egyptenaren en Grieken. In de Middeleeuwen kwamen daar nog invloeden bij van Arabieren, Turken en de Europese kruisvaarders. We namen er een kijkje om een indruk te krijgen welke sporen van die beweging van mensen, goederen en ideeën uit de diverse tijdperken thans nog resteren op verschillende locaties van het eiland.

Archeologie Magazine nummer 6 van 2019 verschijnt omstreeks 17 december. Dit nummer thuis ontvangen? Neem snel een abonnement!