Homo erectus, een voorouder van ons, Homo sapiens, liep veel langer over de planeet rond dan tot nu toe werd gedacht. Iets meer dan 100.000 jaar geleden kwam Homo erectus nog voor op het Indonesische eiland Java.

Archeologen zijn op het Indonesië Sulawesi op een grot met 44.000 jaar oude grotschilderingen gestuit. De Indonesische schilderingen zijn de oudste menselijke kunstwerken die tot dusver zijn gevonden.

Volgens archeologen zijn rotsschilderingen in een grot op Borneo 40.000 jaar oud. Daarmee zouden het de oudste rotsschilderingen ter wereld zijn.

In 2003 werd er op het Indonesische eiland Flores de resten van een apart mensensoort gevonden, de Homo floresiensis. De discussie barstte los of dit ‘zieke’ individuen waren van de Homo spaiens of dat het ging om een ‘nieuw’ mensensoort. Door de meest recente vondsten op het eiland Flores lijkt deze discussie vanaf nu gesloten.

Een internationaal team van onderzoekers heeft de oudste gravures ooit gevonden. Het team, onder leiding van de Leidse archeoloog José Joordens, maakte de ontdekking bekend in het tijdschrift Nature.

Uit een onlangs uitgevoerde chemische analyse van in de jaren vijftig bij Maros-Pangkep in Indonesië gevonden grottekeningen blijkt dat deze zeker 39.900 jaar oud moeten zijn. Hiermee zijn deze grottekeningen ouder dan de beroemde grotschilderingen uit Frankrijk en Spanje. Aanvankelijk dachten wetenschappers dat de Indonesische grottekeningen nooit ouder konden zijn dan een paar duizend jaar.

In 2003 deden onderzoekers een grootse ontdekking: een nieuwe menssoort die belangrijk inzicht zou kunnen geven in de evolutie van de mens. Wetenschappers beweerden dit op basis van de vondst van de 15.000 jaar oude resten van één mensachtige op het Indonesische eiland Flores. Recent onderzoek toont echter aan dat het niet gaat om een nieuwe soort, maar een reeds bekende menssoort met het Syndroom van Down.

Een deel van het Nederlandse culturele erfgoed op Java is in verval. Anggi Minarni maakt zich hier zorgen over. ‘De jonge mensen in de steden zijn verdwaald’.‘Modernisering is nodig, maar het wordt gevaarlijk wanneer het je vervreemdt van je oorsprong’Een stil huis in een willekeurige straat in Yogyakarta, Indonesië. Hoge kozijnen en een dubbele verdieping verraden een Europese architectuur. De luifel gaat schuil onder een doorgeschoten mangoboom. Verf bladdert van de scheef hangende voordeur. Van het tuinhek zijn alleen twee pilaren over. ‘Weltevree’ staat in het steen gebeiteld, maar dat was lang geleden. De oprijlaan is gebarsten, de luiken gesloten.

In de Indonesische havenplaats Semarang op Java ligt een oude VOC vesting, de ‘Kota Lama’. Wandelend door de oude binnenstad passeer je vele gebouwen uit de Nederlandse koloniale tijd. Het erfgoed is bewaard gebleven en als je even je ogen sluit, voel je de prestige die de gebouwen voorheen uitstraalden. Maar de waarheid ligt iets anders: de gebouwen zijn veelal erg verwaarloosd en staan op instorten.

In een grot aan de noordwestelijke kust van het Indonesische eiland Sumatra is een schat aan informatie over de tsunami’s die de Indische Oceaan teisterden ontdekt. Tijdens iedere storm wordt een grote hoeveelheid zand in de grot gespoeld en de ontstane sedimentlagen worden door vleermuisuitwerpselen netjes van elkaar gescheiden.

Bouwvakkers zijn tijdens werkzaamheden aan een waterafvoer in Denpasar, de hoofdstad van het eiland Bali, op vermoedelijk de grootste hindoetempel van Bali gestuit. Dat liet een woordvoerder afgelopen woensdag weten.

Archeologen hebben resten gevonden van een eeuwenoude nederzetting en een begraafcomplex in het Merangin Geopark in het dorp Jambi op het Indonesische eiland Sumatra. De staat van de vondsten is nog onduidelijk.