Artikelen

In het Amsterdamse Allard Pierson Museum is de tentoonstelling Ontmoetingen met de Oriënt te zien. De tentoonstelling is een drieluik waarbij aandacht wordt besteed aan wijzen uit het oosten die in het 17de eeuwse Nederland grote invloed hadden, de beroemde Egyptoloog Flinders Petrie en last but not least professor dr. Emilie Haspels.

In het navolgende overzicht worden, in de volgorde van de nummering door prof. A.E. van Giffen, de hunebedden besproken die we om verschillende, daarbij aangegeven redenen als markant aanduiden. Het is uiteraard een subjectieve selectie uit de in totaal 52 hunebedden die in de provincie Drenthe per fiets, auto of al wandelend bezocht kunnen worden. Daar komen ze eigenlijk allemaal voor in aanmerking, maar deze selectie is vooral bedoeld om een keuze te vergemakkelijken wanneer de tijd voor een bezoek daaraan beperkt is.

De hunebedden in Nederland zijn overblijfselen van de Trechterbekercultuur, genoemd naar de karakteristieke trechtervorm van de aardewerken potten die men maakte. Die cultuur manifesteerde zich in een periode van de nieuwe steentijd, ook wel Neolithicum genoemd. Deze nieuwe steentijd strekte zich in Noord-Europa uit tussen grofweg ca. 4900 en 2000 v.Chr.

Iedereen kent het gouden masker van Toetanchamon en iedereen kent de Grote Piramide van Cheops. Het zijn stuk voor stuk iconen, maar wat veel mensen niet weten is dat het Egypte van de farao's nog eindeloos veel meer heeft te bieden. Deze maand: een keihard misverstand... op onze nationale televisie!

Het Hunebedcentrum in Borger is gelegen op zo'n 18 km ten westen van Drenthe´s hoofdstad Assen, halverwege tussen Groningen en Emmen. Aan de wieg van dit centrum staat professor Van Giffen, die in 1967 het initiatief nam om in deze plaats een hunebedmuseum in te richten. Dat kwam er en fungeerde aanvankelijk als Oudheidkamer.

Muziekinstrumenten uit de middeleeuwenIn middeleeuws Europa waren de zogeheten rietinstrumenten zeer geliefd. Het zijn blaasinstrumenten van hout, waarin een gesneden stukje riet in het mondstuk is aangebracht. Het riet gaat trillen en daardoor ontstaat de klank. En wat voor klank!

Hergebruik van hunebedden'De hunebedden werden hier in relatief korte tijd gebouwd, zo tussen 3400 en 3200 voor Christus', vervolgt Hein Klompmaker. De meeste bleven een paar honderd jaar in gebruik. Of ze bestemd waren voor een belangrijk iemand of voor meerdere begravingen is nog verre van duidelijk. 'In de loop der tijd werd hier verschillend over gedacht. Zo werd in de 18e eeuw aangenomen dat dit grafmonument bedoeld was voor een soort van koning of een ander voornaam persoon.

De ‘Grot van Han-sur-Lesse’ nabij Rochefort in de Belgische Ardennen staat bekend als één van de grootste grottencomplexen in Europa. Ze verrassen met betoverende landschappen; een wisselwerking tussen het water van de Lesse en het bijzondere ritme van stalactieten en stalagmieten. Feit is dat grotten in het algemeen en zeker de Grot van Han ‘steeds’ mensen aangetrokken heeft. De eerste sporen dateren van liefst negen millennia geleden. 

Hunebedden zijn de oudste monumenten in onze streken. Maar ze behoren hier eveneens tot de meest raadselachtige fenomenen. Ooit werd verondersteld dat hun bouw het werk van reuzen zou zijn. Zo op het eerste oog doen ze soms weleens denken aan uitwerpselen van giganten. Wat weten we vandaag de dag nu feitelijk over hun ontstaan, functies en bouwers? In deze special een stand van zaken van de (archeologische) kennis op dit gebied.

Iedereen kent het gouden masker van Toetanchamon en iedereen kent de Grote Piramide van Cheops. Het zijn stuk voor stuk iconen, maar wat veel mensen niet weten is dat het Egypte van de farao's nog eindeloos veel meer heeft te bieden. Dit keer: een bijzonder verhaal rondom de sfinx.

Toen eind 2012 door Rijkswaterstaat eenmaal het principebesluit was genomen om het middeleeuwse scheepswrak in zijn geheel te lichten, begon een uiterst ingewikkelde bergingsoperatie, eentje die zelfs wereldwijd maar zelden is vertoond.

Even de feiten op een rij. In 2010 vonden duikers bij een vooronderzoek op de IJsselbodem een wrak. Deze werkzaamheden werden verricht in voorbereiding op de zomerbedverlaging Beneden-IJssel in het kader van het project ‘Ruimte voor de Rivier’. Dat project van Rijkswaterstaat is erop gericht het gebied van Kampen tot Zwolle in de toekomst droog te houden door middel van een bypass als het Reevediep en het verdiepen van de IJssel om de rivier bevaarbaar te houden.