In de buurt van een Romeins fort bij het Beierse Oberstimm hebben archeologen de restanten van een 2.000 jaar oude sandaal gevonden. Het enige wat nog over was van de leren schoen was de zool, die aan de onderkant was voorzien van platgeslagen spijkers voor extra grip. Volgens experts was de sandaal een zogenaamde caliga, een schoen die voornamelijk werd gedragen door Romeinse legionairs in eerste eeuw n.Chr.

Tekst: Thomas van Roijen

De spijkers in de zool waren hevig gecorrodeerd waardoor de archeologen eerst dachten dat het om een gebogen stuk ijzer ging

BLfD.

Legerkamp

De vondst werd gedaan tijdens opgravingen in een nederzetting naast een Romeins legerkamp, dat waarschijnlijk in gebruik was tussen 60 en 130 n.Chr. De spijkers in de zool waren hevig gecorrodeerd waardoor de archeologen eerst dachten dat het om een gebogen stuk ijzer ging. Na een röntgenscan kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat ze een deel van een Romeinse schoen hadden opgegraven.

Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine. Meer weten over dit prachtige magazine? JA GRAAG!

Na een röntgenscan kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat ze een deel van een Romeinse schoen hadden opgegraven

BLfD.

Romeinse schoenen

Caligae waren onderdeel van het Romeinse uniform en waren vanwege hun gespijkerde zolen stevige schoenen die het lang volhielden. De extra grip maakte de caligae geschikte sandalen voor lange marsen en beschermde de drager tegen blaren en andere voetletsels. Bovendien waren de open sandalen een stuk koeler dan gesloten schoenen, wat in een warm mediterraan klimaat een groot voordeel was voor marcherende soldaten.

In de nattere en koudere Noord-Europese Romeinse gebieden droegen legionairs geweven sokken of een wollen opvulling in hun sandalen. De soldaten in het noorden vervingen hun sandalen in de tweede eeuw n.Chr. echter voor gesloten laarzen (carbatinae), die beter tegen het klimaat bestand waren. Tegen het eind van de vierde eeuw werden de carbitanae de gangbare schoen voor Romeinse legionairs.