Tijdens opgravingen aan het Westeinde in Enkhuizen zijn archeologen op een huisterp gestuit. De huisterp stamt uit de middeleeuwen, maar er zijn ook bewoningsresten uit de zestiende, zeventiende en de achttiende eeuw aangetroffen.

De terp stamt waarschijnlijk uit de elfde eeuw. In die periode werd dit deel van West Friesland ontgonnenen gekoloniseerd. Langs een lange dijk, de Streekweg, verrezen de eerste huizen en kerken in het pas ontgonnen gebied. Vanaf ongeveer de twaalfde eeuw ontstonden vastere nederzettingen, die uitgroeiden tot plaatjes zoals Zwaag, Bovenkarspel, Hoogkarspel en Enkhuizen. Op een kaart van Jacob van Deventer uit 1560 is het nu opgegraven gedeelte voor het eerst te zien.

Kaart van Jacob van Deventer

De opgegraven resten zijn dus echter al veel ouder dan de kaart van Van Deventer. De terp op het nu opgegraven perceel werd in de twaalfde eeuw gebouwd. De terp werd gedurende de jaren steeds vaker opgehoogd. In de terp werden ook resten teruggevonden van aardewerk. Van de houten bebouwing, die wel op de kaart van Van Deventer staat, is niks teruggevonden.

Vondsten in waterputten

Bijzonder is de vondst van een trechterbeker van steengoedaardewerk uit Duitsland. De beker, afkomstig uit Sieburg, is versierd met stichtelijke afbeeldingen. In de resten van zeventiende-eeuwse waterputten werden vooral veel pijpenstelen en –koppen gevonden, maar ook een aantal drinkglazen. In een put uit de achttiende eeuw werden voorwerpen van messing teruggevonden. Een zuinigje, waarmee kaarsenstompjes werden opgebrand en de messing resten van een tabaksdoos.

Bron:

Archeologiewestfriesland.nl