Op de bodem van het Titicacameer op de grens van Peru en Bolivia, is een stenen kist gevonden met daarin een schelpen beeldje van een lama en een gouden cilindervormig plaatje. Het gaat hier om een ritueel offer van de Inca’s, waarschijnlijk van 500 jaar oud. Er zijn al eerder soortgelijke kisten in het meer gevonden. Echter nog niet op de plek waar deze is gevonden.

Titicacameer

Het Titicacameer was cultureel en spiritueel gezien een belangrijke plek voor de Inca’s. Zo dachten zij dat de mythische Mama Ocllo en Manco Capac waren ontstaan op het heilige Eiland van de Zon in het meer. Mama Ocllo werd gezien als een soort ’oermoeder’ en werd aanbeden als godin van de vruchtbaarheid. Zij was de oudere zus en vrouw van Maco Capac. Samen zouden zij Cuzco hebben gesticht, de hoofdstad van het Incarijk. Sommige historici denken dat Maco Capac gebaseerd is op een echt bestaand historisch figuur; de eerste bestuurder van Cuzco.

Het heilige Eiland van de Zon

De Spanjaarden schreven in de 16^de eeuw na Chr. al over de rituele offers die de Inca’s brachten. Zij beschreven hoe de Inca’s vlotten bouwden en vervolgens met behulp van touwen de stenen kisten langzaam in het water lieten zakken. Deze kisten waren volgens hen gevuld met het bloed van kinderen of dieren. In 1977 werd voor het eerst een dergelijke kist door archeologen aangetroffen. In 1988 en 1992 hebben duikers nog meer van dit soort kisten gevonden. Hierbij zijn veel gouden, zilveren en schelpen beeldjes gevonden. De vondsten werden gedaan bij het Khoa-rif aan de noordkant van het Eiland van de Zon. De nieuwste vondst is gedaan bij het k’Akaya-rif zo’n 25 kilometer verderop. Dit wijst er op dat niet alleen het Eiland van de Zon, maar heel het meer een druk bezochte ceremoniële plek was.

Wil je op de hoogte blijven van de meest interessante archeologische ontdekkingen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, en volg ons op Facebook, dan mis je niks!

Geschiedenis van het Incarijk

Het Incarijk breidde zich gedurende de 15^e en 16^e eeuw snel uit als gevolg van militaire expansie. Er wordt gedacht dat tussen 1400 en 1440 de regio van het Titicacameer in handen kwam van de Inca’s. De meeste veroveringen werden gedaan onder de legendarische keizer Pachacuti (vertaald: aardbeving). Deze gaf de opdracht om een tempelcomplex te bouwen op het Eiland van de Zon. Pachacuti was waarschijnlijk ook degene die opdracht gaf om de wereldberoemde Machu Picchu te bouwen, om als keizerlijk hof te dienen. Op zijn grootst reikte het Incarijk van het huidige Colombia tot ver in het huidige Chili. Er werd waarschijnlijk veel gereisd in het Incarijk. Zo zijn veel van de skeletten gevonden rondom de Machu Picchu, migranten van elders. Ook is het schelpen beeldje dat gevonden is in het Titicacameer gemaakt van de schelp van een dier dat de Inca’s alleen hadden kunnen verkrijgen aan de kust van Ecuador, 1700 kilometer verwijderd van het meer.

Onderzoekers denken dat de verovering van de regio rondom het Titicacameer belangrijk was voor de consolidatie van het Incarijk. Het was niet alleen van religieus belang, ook militair-strategisch en politiek gezien was de regio ontzettend belangrijk. Zo was het een plek waar allianties tussen verschillende koninkrijken gesmeed werden. Door de veranderende waterstand van het meer in de loop der eeuwen, wordt er gedacht dat er waarschijnlijk nog veel meer tempelruïnes en ceremoniële offers ondergedompeld in het meer liggen.

Bronnen: Antiquity, Eurekalert, Kronosworld.

Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine, meer weten over dit prachtige magazine? Klik hier!

__________________________________________________________________________