Een Tarim-mummie, op natuurlijke wijze gemummificeerd vanwege extreme droogte
Wenying Li, Xinjiang Institute of Cultural Relics and Archaeology
Beroemde Tarim-Mummies waren geen nieuwkomers in Centraal-Azië
De honderden zogenoemde Tarim-mummies, gevonden in het Tarimbekken in het westen van China, hebben archeologen al decennialang verbaasd. In dit gebied is het namelijk extreem droog, waardoor de lichamen ontzettend goed bewaard zijn gebleven. Archeologen konden hierdoor een duidelijk beeld krijgen van het uiterlijk van deze mummies, waarvan de oudste stammen uit ongeveer 2.100 voor Christus en de jongste uit 200 na Christus. De mummies zouden een ‘westers’ uiterlijk gehad hebben. Hierdoor was het lange tijd een raadsel waar dit volk precies vandaan kwam. Nieuw genetisch onderzoek van een internationaal team van onderzoekers heeft echter uitgewezen dat de Tarim-mummies geen nieuwkomers in de regio waren.
De eerste Tarim-mummies zijn al ontdekt door reizigers in het begin van de twintigste eeuw. Nieuwe vondsten vanaf 1980 leidden eind twintigste eeuw tot grote aandacht en speculaties in de media. Daarbij werden theorieën geopperd dat vroegste bewoners van het Tarimbekken uit Europa afkomstig zouden zijn.
Luchtfoto van een begraafplaats waar Tarim-mummies gevonden zijn
Wenying Li, Xinjiang Institute of Cultural Relics and Archaeology.
Wat is er onderzocht?
Het onderzoeksteam heeft DNA-onderzoek verricht bij dertien van de oudste Tarim-mummies. Deze lichamen stammen uit de periode van ca. 2.100 tot 1.700 v.Chr. Ook zijn er vijf lichamen onderzocht die gevonden zijn in de naburige regio Dzjoengarije, afkomstig uit de periode van ca. 3.000 tot 2.800 v.Chr. Sommige wetenschappers vermoedden namelijk dat de Tarim-mummies afstammelingen waren van een volk dat vanaf de Pontische Steppe (in het zuiden van Oekraïne en Rusland) via Dzjoengarije migreerde naar het Tarimbekken.
Een kaart van West-China met Dzjoengarije in het rood en het Tarimbekken in het blauw
Quigley via Wikimedia Commons.
ARCHEOLOGIE ONLINE IS VAN DE MAKERS VAN ARCHEOLOGIE MAGAZINE, MEER WETEN OVER DIT PRACHTIGE MAGAZINE? KLIK HIER!
Onderzoeksresultaten
Deze theorie is nu echter weergelgd. Uit het onderzoek bleek namelijk dat de mummies niet afstamden van volkeren van de Pontische Steppe. In plaats daarvan bleken de lichamen directe afstammelingen te zijn van de Oud Noord-Euraziaten (ONE), een cultuur van jager-verzamelaars die ca. 24.000 jaar geleden wijdverspreid was over het Euraziatische continent. Dit betekent dat de mensen in het Tarimbekken zich genetisch gezien niet vermengden met naburige volkeren en dat ze waarschijnlijk al heel lang in de regio woonden. Hiermee onderscheidden de mummies zich duidelijk van de onderzochte lichamen uit Dzjoengarije. Deze individuen waren namelijk wél verwant aan de volkeren uit de westelijke steppegebieden (oftewel de Pontische Steppe).
Opgravingen bij de begraafplaats
Wenying Li, Xinjiang Institute of Cultural Relics and Archaeology.
“Archeogenetici zijn al lange tijd opzoek naar ONE-populaties uit het Holoceen”, liet de geneticus en co-auteur van het onderzoek gepubliceerd in Nature Choongwon Jeong weten in een persbericht. Het Holoceen is het geologische tijdvak dat 11.700 jaar geleden begon en waarin we vandaag de dag nog steeds leven. “We wilden een ONE-populatie uit het Holoceen vinden om de genetische geschiedenis van Centraal-Eurazië beter te begrijpen. We hebben het nu gevonden op een van de meest onverwachte plekken.”
Genetisch geïsoleerd, maar niet cultureel
Alhoewel de bewoners van het Tarimbekken zich niet vermengden met de naburige volkeren, stonden ze cultureel gezien wel onder invloed van hun buren. Door de eiwitten in de gebitten van de mummies te bestuderen, ontdekten de onderzoekers namelijk dat de bewoners van het Tarimbekken – net als naburige volkeren - deden aan het houden van schapen, geiten en vee. Ook hadden ze kennis van verschillende eetgewoonten van andere culturen. “Ondanks hun genetisch isolement, waren de bronstijdpopulaties van het Tarimbekken cultureel gezien opvallend veelzijdig. Hun eetgewoonten waren gebaseerd op tarwe en zuivel afkomstig van West-Azië, gierst uit Oost-Azië en medicinale planten uit Centraal-Azië”, aldus antropoloog Christina Warinner, co-auteur van het onderzoek. Deze culturele diversiteit maakt het genetische isolement des te vreemder. “Het onderzoek naar de herkomst van de Tarim-Mummies heeft een grote impact gehad op onze kennis van de regio,” voegde geneticus Yinquiu Cui toe, eveneens co-auteur. “We zullen doorgaan met het bestuderen van oude menselijke genen, om de migratiepatronen van steppevolkeren op de Euraziatische steppe beter te begrijpen.”
Bronnen: Eurekalert, Wikipedia.
