De resten van een 1.200-jaar-oude tempel zijn bij een klein plaatsje genaamd Ose in het westen van Noorwegen gevonden, waar figuren uit de Noordse mythologie zoals Thor en Odin werden aanbeden. Eerder werden gelijksoortige vondsten gedaan in Zweden en Denenmarken, maar het is de eerste keer dat een dergelijke vondst gedaan is in Noorwegen.  

Grote houten tempels

Nu zijn alleen nog de grondresten van de tempel over, maar vroeger moet het een groot houten gebouw zijn geweest van 14 meter lang, 8 meter breed en 12 meter hoog. In het midden stond een houten toren, waarschijnlijk geïnspireerd door vroege christelijke kerken uit het zuiden. De archeologen denken dat tempels als deze een teken waren van een meer georganiseerd ideologisch geloof. Waarschijnlijk heeft dit te maken met het ontstaan van een nieuwe eliteklasse, die het zich kon veroorloven om aan groter machtsvertoon te doen. 

Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine, meer weten over dit prachtige magazine? Klik hier!

Religieuze feesten

De Noorse bevolking begon dit soort tempels te bouwen in de zesde eeuw. Hiervoor werden de goden meestal buiten aanbeden in een eenvoudigere setting. De religieuze feesten die men hield in de tempels, bestonden grotendeels uit het brengen van dierenoffers. De dieren werden ritueel geslacht en het vlees werd klaargemaakt ter consumptie voor de goden. Aangezien de goden dit vlees zelf niet konden eten, werd dit door de stam zelf gedaan in naam van de goden. In de buurt van de tempel zijn dan ook meerdere resten van grondovens gevonden met verschillende soorten dierenbotten er in. Naast de dierenoffers werden er ook dranken als bier genuttigd. De religieuze rituelen waren waarschijnlijk grootse feesten met veel te eten en te drinken voor de goden én hun aanbidders. 

Ontwikkeling en teloorgang van de Noordse mythologie

De regio rond Ose is al heel lang bewoond. Eerder zijn er al resten aangetroffen van langhuizen van ergens tussen de 2.000 en 2.500 jaar oud. De tempel komt dus voort uit een veel latere periode waarin de Noormannen meer in contact stonden met het geromaniseerde zuiden. De verschillende kleinere cultussen die in heel Scandinavië bestonden, kregen langzaam een uniformer karakter, gecentreerd rond tempels als die bij Ose. De machtigste families namen de leiding over deze cultussen, waardoor zij de nieuwe religieuze leiders werden. Vanaf de tiende eeuw verdween langzaam het oude Noordse geloof uit Noorwegen. Christelijke koningen onderdrukten de Noordse mythologie en lieten heilige tempels verwoesten. Zo zou Noorwegen langzaam gekerstend worden. Het is niet duidelijk of de tempel bij Ose verwoest is door christenen. 

Bron: LiveScience, Ancient Origins, Arkeologi i Vest.