Het gereconstrueerde gezicht van een middeleeuwse jonge vrouw, die begraven was in de Whithorn Priory
Chris Rynn/University of Bradford
Oog in oog met het verleden: 3 middeleeuwse gezichten digitaal gereconstrueerd
In Schotland hebben wetenschappers drie middeleeuwse skeletten een gezicht gegeven. Hiervoor maakten ze gebruik van de schedel van een priester, een bisschop en een jonge vrouw, die ongeveer 700 jaar geleden zijn begraven in de priorij van het Schotse Whithorn. Op basis van deze botresten, hebben de wetenschappers een digitale 3D-reconstructie van de gezichten gemaakt. Deze reconstructie maakt deel uit van Cold Case Whithorn, een project dat als doel heeft om het lokale verleden zo tastbaar mogelijk te maken.
De drie personen uit de reconstructie zijn naar schatting tussen de 12e en 14e eeuw begraven in de Whithorn Priory, een priorij in het zuiden van Schotland. In 1957 ontdekten bouwvakkers deze begraafplaats bij toeval, toen ze restauratiewerkzaamheden uitvoerden in de ruïnes. Bij opgravingen in de jaren daarop kwamen er vervolgens tientallen skeletten naar boven, evenals een grote hoeveelheid grafgiften. Voor de reconstructie selecteerde een team van archeologen en antropologen 3 individuen uit deze begraafplaats. Vervolgens maakten ze een 3D-scan van schedels. Op basis van deze scan en analyse van de botresten, maakten ze vervolgens een digitale impressie van hoe deze mensen er waarschijnlijk uit hebben gezien.
Het gereconstrueerde gezicht van de priester (links) en bisschop Walter (rechts)
Chris Rynn/University of Bradford
Bisschop Walter
Eén van de drie gezichten kan zelfs aan een naam gekoppeld worden. Op basis van de grafgiften en isotopenonderzoek, stelden archeologen een paar jaar geleden namelijk alvast dat een van de schedels toebehoorde aan een bisschop genaamd Walter. Walter werd in 1209 tot bisschop van het Schotse Galloway (een bisdom waar ook Whithorn onder viel) benoemd, een functie die hij tot zijn dood in 1235 zou bekleden. Zijn hoge status bleek eerder al uit de kostbaarheden waarmee hij begraven was, waaronder een bisschopsstaf en een met edelstenen ingelegde gouden ring. Een forensische analyse van de botten toonde verder aan dat de bisschop overgewicht had, waarschijnlijk omdat zijn dieet vooral uit vlees en vis bestond. Deze informatie is ook voor de reconstructie gebruikt.
Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine. Meer weten over dit prachtige magazine? JA GRAAG!
Hoewel het skelet van de priester tussen hooggeplaatste figuren is begraven, is over zijn identiteit weinig bekend. Wel wees een analyse van de schedel uit dat hij een spleet in zijn bovenlip had, ook wel schisis genoemd. Ook over de jonge vrouw is weinig bekend. Analyse van de botten wees uit dat ze tussen de 20-30 was toen ze stierf. Ze was begraven op een bed van zeeschelpen, vlak bij het altaar van de priorij, wat erop wijst dat ze een hoge status had. Antropoloog Chris Rynn, die de reconstructies verzorgde, liet bovendien aan Live Science weten dat haar schedel de meest symmetrische was waarmee hij ooit gewerkt had. Dit suggereert dat ze destijds als zeer mooi gegolden zal hebben.
Met de middeleeuwen in contact
Om de rijke geschiedenis van Whithorn bij meer mensen onder de aandacht te brengen, heeft de lokale erfgoedorganisatie (Whithorn Trust) het Cold Case Whithorn-project gelanceerd, waar ook de reconstructies deel van uitmaken. Deze digitale gezichten zullen in de toekomst worden gebruikt in animaties, om het verhaal van Whithorn te vertellen. Julia Muir-Watt (manager bij het Whithorn Trust) benadrukt tegenover de BBC het belang van dit soort initiatieven: “Het is altijd een uitdaging om je voor te stellen hoe het leven echt was in de middeleeuwen. Dit soort reconstructies zijn dan mooie manier om te ontdekken wie deze mensen uit ons verleden echt waren, hoe hun dagelijks leven was en wat voor dromen en overtuigingen ze hadden.”
De ruïnes van Whithorn Priory
Remains of Whithorn Priory by Chris Andrews, CC BY-SA 2.0, via Wikimedia Commons
Whithorn Priory
De Whithorn Priory is een van de oudste christelijke gemeenschappen van Schotland. Volgens de overlevering zou Sint-Ninianus hier in de 5e of 6e eeuw een kerk hebben gebouwd, die als uitvalsbasis diende voor missionarissen die het christendom in Schotland verspreidden. Hierdoor ontwikkelde de kerk zich vanaf de achtste eeuw tot een drukbezocht bedevaartsoord. Het oorspronkelijke kerkgebouw werd in de twaalfde eeuw door een nieuwe kathedraal vervangen, waarvan de ruïnes vandaag de dag nog steeds te zien zijn. Tijdens de Reformatie werd de priorij verbeurd verklaard, waarna het gebouw niet meer onderhouden werd en tot een ruïne verviel. Tegenwoordig zijn deze ruïnes een toeristische bestemming, evenals een rijke archeologische vindplaats.
Bronnen: BBC, Live Science, Smithsonian Magazine, University of Bradford
Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine. Meer weten over dit prachtige magazine? JA GRAAG!
