Babylon moet, met Ur en Nimrod, in de komende jaren stromen wetenschappers en toeristen lokken en zo, na olie, Iraks een-na grootste inkomstenbron worden. Om dat doel te bereiken hebben het World Monuments Fund en de Irakese Nationale Raad voor Antiek en Erfgoed een plan opgesteld om verder verval van de stad te bestrijden en de belangrijkste monumenten te restaureren. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft twee miljoen dollar beschikbaar gesteld. Dat schrijft The New York Times.

Babylon heeft de afgelopen decennia veel te lijden gehad. Eerst van de 'restauraties' van Saddam Hussein, die onder meer een enorm paleis bouwde bovenop de ruïnes van de stad. En daarna van de Amerikaanse invasie van 2003. Op de ruïnes van Babylon was een tijd lang een Amerikaanse legerbasis gevestigd, ook waren er Poolse militairen gelegerd. In 2004 werd de stad teruggegeven aan de Nationale Raad voor Antiek en Erfgoed. Een van de eerste projecten op de agenda is de herbouw van de poort van Ishtar, in de zesde eeuw voor Christus gebouwd door de vader van koning Nebukadnezar II. Ook zal de erosie worden bestreden die wordt veroorzaakt door het zoute grondwater.

Hammurabi
Babylon, gelegen aan de Eufraat, ontstond waarschijnlijk in het vierde millennium voor Christus. De vroegste bron die de stad vermeldt, is een kleitablet vervaardigd tijdens de regering van Sargon de Grote ( ca. 2334 - 2279 voor Christus). Vijfhonderd jaar later, rond 1792 voor Christus, maakte Hammurabi, lid van de stam der Amorieten die rond tweeduizend voor Christus Mesopotamie waren binnengetrokken, Babylon tot hoofdstad van zijn rijk. In die tijd was Babylon de grootste stad ter wereld.

Nebukadnezar II
Babylon kende een tweede bloeiperiode onder de regering van Nebukadnezar II (605 - 562 voor Christus), die de stad in oude luister herstelde en vele nieuwe bouwprojecten liet uitvoeren. In 539 voor Christus werd de stad  veroverd door Cyrus de Grote, stichter van het Perzische rijk, die een kanaal liet graven om het waterpeil van de Eufraat te doen zakken, waarna een kleine voorhoede de stad binnendrong via de drooggevallen afwateringskanalen en de poorten opende.

Bronnen: New York Times, Wikipedia