Wie waren de Germanen?
De Germanen is een verzamelnaam voor de volken en stammen uit de oudheid die een Germaanse taal spraken, zoals de Bataven, de Gothen, de Saksen en de Friezen. Ze ontwikkelden een eigen alfabet in runen. Lange tijd leefden ze in Europa naast de Romeinen en Kelten, van wie ze ook grote gebieden innamen. Wie waren de Germanen?
Opkomst
Tijdens de late bronstijd woonden de Germanen in het gebied tussen het zuiden van het huidige Zweden en het noorden van Duitsland. In de laatste eeuwen voor Christus verspreidden ze zich over de Baltische zuidkust. Ook namen ze grote gebieden in het huidige West-Duitsland van de Kelten in.
In de tijd van Julius Caesar (100-44 v.Chr.) bewoonden ze het gebied tussen de Rijn en de Donau. Hun woongebied werd door de Romeinen Germania genoemd. Julius Caesar is de eerste die verslag deed van de Germanen. Toen de Romeinen de Germaanse stammen ten oosten van de Rijn wilden onderwerpen, stond de Germaanse leider Arminius tegen hen op. Met vier Germaanse stammen versloeg hij drie Romeinse legioenen tijdens de Slag bij het Teutoburgerwoud (9 n.Chr.). Tijdens de Grote Volksverhuizing (4e – 6e eeuw) trokken er veel Germaanse volken het West-Romeinse Rijk binnen, waar ze een haat-liefde verhouding met de Romeinen hadden. Ze moesten bijvoorbeeld belasting betalen in de vorm van koeienhuiden, maar ze deden ook aan ruilhandel met elkaar. Ze veroverden en heroverden gebieden van de Romeinen, maar streden ook in het Romeinse leger tegen andere volken.
Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine. Meer weten over dit prachtige magazine? JA GRAAG!
Samenleving
De Germanen waren grotendeels zelfvoorzienend, maar ze deden wel aan ruilhandel met andere Germaanse stammen en met de Romeinen. De Germanen leefden voornamelijk van de landbouw, maar ook van de jacht en de visvangst. Ze verbouwden hun eigen groenten en tarwe en hielden vee, waarvan ze hun melk en vlees kregen. Omdat de Germanen vaak op moerassig land leefden, bouwden ze hun boerderijen op terpen.
De Germanen leefden in stammen die zich groepeerden rondom zogenaamde sibben, families met dezelfde voorouders. Een edele stond aan het hoofd van een stam. Daaronder stonden de vrijen, de halfvrijen en tenslotte de slaven. Aanzien kon door dapperheid op het slagveld verworven worden. Daardoor nam men graag deel aan de strijd. Zo konden de Germanen meermaals bij de Romeinen plundertochten voeren. Tijdens oorlogen waren er een aantal legeraanvoerders die samenwerkten, maar in vredestijd was er geen gezamenlijke leider bij de Germaanse volken. De verschillende volken konden onderling ook sterk verschillen.
De Germanen ontwikkelden hun eigen alfabet, dat in runen werd uitgeschreven. Hiermee werden heldendaden doorgegeven, maar dat deden ze ook graag door middel van gesproken verhalen.
Religie
De Germanen vereerden tientallen verschillende goden, die een link hadden met de natuur. Hun belangrijkste god, Wodan, was de god van leven en dood. Zijn vrouw Freia was de moeder van de goden en hun zoon Donar was de god van donder en bliksem. Volgens de Germanen woonden de goden in moerassen en wouden, daarom waren deze voor hen heilig. De Germanen offerden aan de goden om ze tevreden te stellen en om voor een goede oogst te zorgen. Daarbij schuwden ze geen mensenoffers.
Ondergang
Vanaf de zesde eeuw bekeerden steeds meer Germaanse volken zich tot het Arianisme, totdat ze uiteindelijk allemaal het christendom aanhingen. Daarmee stierf hun eigen religie uit. Tijdens de Grote Volksverhuizing stichtten ze grote koninkrijken in West-Europa. Al snel gingen veel Germaanse stammen op in de lokale bevolking en zo verdween er steeds meer van de Germaanse cultuur. Toch lieten ze een erfenis achter. De Nederlandse taal is namelijk een dialect van het Germaans.
Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine. Meer weten over dit prachtige magazine? JA GRAAG!
