Tien miljoen jaar geleden banjerde een gigantische dinosaurus door het huidige Argentinië, maar was het de grootste ooit? De BBC maakte vorige week bekend dat in de provincie Chubut de grootste dinosaurus ooit is opgegraven. Volgens het bericht zou het een plantenetende langnekdinosaurus zijn van twintig meter hoog, veertig meter lang en tachtig ton zwaar, waardoor hij groter zou zijn dan de grootste dinosaurus die we kennen, de Argentinosaurus.

Nepnieuws

Het nieuws werd in Nederland overgenomen door onder andere het ANP en het NOS Journaal. Op de imposante beelden van de BBC zijn de grote botten te zien. Iemand meet een dijbeenbot op en zegt met duidelijk geacteerde verwondering: “Het is echt de grootste.”

Paleontoloog Anne Schulp van Naturalis verbaast zich dat de uitspraken niet werden gewantrouwd: “Ze zijn nog niet klaar met opgraven en uitprepareren en een wetenschappelijke publicatie is er niet.” Verder duiken gigantische dinosaurussen constant op. “Maar er is altijd wat. Of de staart is er vanaf geknabbeld, of de nek is weg. Dat maakt schattingen van afmetingen zo moeilijk.”

Mogelijk grootste dino ooit

Hoofdonderzoeker Diego Pol is ook een stuk genuanceerder dan de BBC. De vondst zóu kunnen wijzen op de grootste en zwaarste dinosaurus tot dusver. Maar omdat het skelet niet compleet is, kan je dat niet zeggen. ”Schattingen van de lichaamsmassa van deze dinosauriërs hebben altijd een grote onzekerheid, van meerdere tientallen tonnen. Welke dino de grootste is, is lastig te zeggen.”

Het gaat dan ook niet om de maat, maar de compleetheid van de vondst. “Eindelijk hebben we een groot aantal skeletonderdelen van een reuzendinosaurus. Zo kunnen we voor het eerst een relatief complete kennis van de anatomie en biologie van deze reuzen samenstellen.”

Beschermen van opgraving

De reden waarom het team van Pol de pers erbij haalde, was omdat de opgraving werd bedreigd door bouwwerkzaamheden. “Hoewel we wetenschappers zijn, hebben we ook de verantwoordelijkheid om de plekken waar we werken te behouden. En deze site is zo uniek dat een omweg via niet-wetenschappelijke communicatie nodig was.”

Bron: Volkskrant