Schilderij van de slag om het fort van de Tlingit-stam (1804). De locatie van het fort is 200 jaar lang verloren geweest, tot nu.
Louis Glanzman, Public domain, via Wikimedia Commons
Verloren Indianenfort in Alaska eindelijk teruggevonden
Onderzoekers hebben de precieze locatie van het verloren ‘Fort van de jonge bomen’ teruggevonden in Sitka, Alaska. Het negentiende-eeuwse fort werd door de inheemse Tlingit-stam gebouwd tegen Russische invasies en was het strijdtoneel van de laatste, doorslaggevende slag om Alaska. De onderzoekers kwamen deze verloren vesting op het spoor door middel van het grootste geofysische onderzoek ooit in Alaska.
‘Fort van de jonge bomen’
In 1799 stichtten de Russen een nederzetting bij het huidige Sitka. Deze kolonisatie was echter geen lang leven beschoren, want na drie jaar verjoeg de inheemse Tlingit-stam de Russische kolonisten alweer. De stam bouwde vervolgens een fort aan de mond van de Indiaanse Rivier, om zich te beschermen tegen toekomstige invallen. Ze noemden het houten bolwerk Shís'gi Noow (het fort van jonge bomen).
Russische bestorming
Twee jaar later (op 1 oktober 1804) vielen de Russen opnieuw aan, deze keer met steun van de Aleoeten (afstammelingen van de Proto-Inuit en de Alutiiq-stam (uit het zuiden van Alaska). In eerste instantie dreven de Tlingit de aanvallers terug. Het tij keerde echter toen door een Russische toevalstreffer de buskruitvoorraad van de Tlingit, dat in een kano was opgeslagen, ontplofte. Hierdoor zaten de verdedigers in één klap zonder munitie, waardoor ze het fort niet langer konden verdedigen. De stam besloot daarom om zich ’s nachts terug te trekken.
Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine, meer weten over dit prachtige magazine? Klik hier!
Plattegrond
Toen de Russen zich de volgende dag hergroepeerden en opnieuw het fort bestormden, troffen ze slechts een verlaten vesting aan. Voordat de overwinnaars Shís'gi Noow met de grond gelijk maakten, stelden ze er een gedetailleerde plattegrond van op. De val van het fort maakte de weg vrij voor de Russische kolonisatie. De Russische bezetting van Alaska duurde zes decennia. In 1867 verkocht Rusland het gebied uiteindelijk aan de Amerikaanse overheid voor 7 miljoen dollar.
Zoektocht
De locatie van het ‘Fort van de jonge bomen’ raakte na zijn val al snel in de vergetelheid. Pas na het vertrek van de Russen kwam er meer belangstelling voor het verleden van de Tlingit. In 1910 richtte president William H. Taft het Sitka National Monument op. Dit monument diende ter herdenking van de Russische bezetting en het historische belang van de strijd van 1804. Sindsdien zijn er verschillende archeologische onderzoeken gedaan naar de locatie van het fort, echter zonder resultaat. Historische beschrijvingen van de locatie baseerden zich op de kenmerken van het omliggende landschap, maar de precieze locatie bleef onbekend.
Een onderzoek uit 1950 beweerde hout van de westelijke muur te hebben gevonden, en in 2000 werden er in hetzelfde gebied kanonskogels ontdekt. Deze ontdekkingen vormden de leidraad in het onderzoek van Thomas Urban (Cornell University in New York) en Brinnen Carter (programmaleider culturele bronnen bij Shenandoah National Park). Door deze bronnen te combineren met nieuwe technologie, slaagden ze er uiteindelijk in het fort te vinden.
Patronen komen overeen
Voor hun onderzoek, dat ongeveer 17 hectare zou omvatten, maakten zij gebruik van elektromagnetische inductie (EM) en grondpenetrerende radar (GPR). Hiermee konden beide mannen namelijk zonder schade het landschap te doorgronden. De patronen die door de EM en GPR werden gedetecteerd kwamen overeen met de historische beschrijvingen van de vorm en grootte van het fort. Het EM-onderzoek bestreek een groter gebied dan de GPR-scans en detecteerde geen andere signalen in het gebied, wat mogelijkheden tot een andere locatie uitsluit.
“Hierdoor geloven we dat het geofysische onderzoek het enige overtuigende bewijs tot nu toe van de locatie van het fort opbracht. Het fort is een veelbeduidende culturele bron in de kolonisatiegeschiedenis van de Nieuwe Wereld en een belangrijk cultureel symbool van het verzet tegen kolonisatie van de Tlingit-stam”, schrijven de wetenschappers in hun publicatie in Antiquity.
Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine, meer weten over dit prachtige magazine? Klik hier!
