Een rapport in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences werpt een nieuw licht op de demografische geschiedenis van Paaseiland. Volgens de gangbare theorie kwam een groot deel van de eilandbevolking om door hongersnood. Maar volgens de pas gepubliceerde studie was het veel complexer dan dat. Niet alleen honger en ziekten, maar ook het weer speelden een rol.

Onbtossing

Toen de Nederlandse schipper Jacob Roggeveen met Pasen 1722 bij het eiland aankwam, was er bijna geen boom meer te vinden op het eiland. Sinds hun aankomst op het eiland rond het jaar 1200 hadden de eilandbewoners bijna alle bomen gekapt. Volgens de gangbare theorie veroorzaakte die ontbossing ernstige erosie en raakte de bodem uitgeput. Uiteindelijk kon de bevolking geen voedsel meer verbouwen, met hongersnood tot gevolg.

De laatste jaren zijn er echter meerdere aanwijzingen dat die theorieën niet kloppen. Er werden namelijk geen sporen van hongersnood gevonden. Ook waren er weinig aanwijzingen voor massale sterfte voor de komst van de Europeanen. Wel bleek dat de komst van Europese ziekten een grote rol speelde in de ontvolking van het eiland.

Klimatologische omstandigheden

Volgens het onderzoek dat nu gepubliceerd is, speelde ook het klimaat een belangrijke rol. De onderzoekers bestudeerden landbouwwerktuigen van gehydrateerd obsidiaan die op het eiland gevonden waren. Aan de hand daarvan werd een tijdlijn van de demografische ontwikkeling van het eiland gemaakt.

Complexe geschiedenis

Uit dit onderzoek bleek dat er geen grote bevolkingsterugval was geweest. Wel bleek dat de eilandbewoners zich onder invloed van klimatologische veranderingen over het eiland verplaatsten. Sommige delen van het eiland raakten ontvolkt, terwijl andere delen juist een grote bevolkingstoename zagen. Volgens de onderzoekers is de demografische geschiedenis van Paaseiland een geleidelijk en complex proces geweest.

bron: http://phys.org/news/2015-01-history-rapa-nui-easter-island.html

afbeelding: via wikimedia commons