In Den Haag zijn tijdens opgravingen sporen van een huis uit de vroege ijzertijd gevonden (ongeveer 800 tot 500 v.Chr.). Nog niet eerder zijn er in de regio resten van een huis gevonden uit deze vroege periode en dat maakt de vondst zo bijzonder. Tot voor kort wisten we namelijk niet hoe deze er uit hebben moeten zien.

Zoals gebruikelijk bij dergelijke oude vondsten zijn alleen de grondsporen van het huis nog zichtbaar. Desalniettemin hebben de archeologen met behulp van deze sporen, grofweg kunnen uitvogelen hoe het huis er waarschijnlijk uit heeft gezien. De wanden bestonden uit dicht tegen elkaar ingeslagen of ingegraven palen met waarschijnlijk vlechtwerk ertussen. Mogelijk is dit vlechtwerk daarna nog dichtgesmeerd met leem. In het gebouw stonden zwaardere palen om de daklast te dragen. Dit dak zal vermoedelijk met riet bedekt zijn geweest. Het huis was niet heel groot; zo’n 12 bij 5 meter.

Dierenstallen in het huis?

Hoe de indeling verder binnen in het huis was, is nog onduidelijk. Het zou kunnen dat er stallen aanwezig waren. De archeologen hebben verschillende monsters van de grond in het huis genomen, waarmee onderzocht kan worden of er inderdaad stallen aanwezig waren. Dit kan bijvoorbeeld door middel van een meting van het fosfaatgehalte van de grond. Mest bevat immers veel fosfaat.

Verdere vondsten

De resten van het gebouw zijn gevonden op een hoog punt van de oudste strandwal van Den Haag. Naast het gebouw zijn er ook verschillende kuilen aangetroffen die gebruikt werden om zoet water in op te vangen of om afval in te dumpen. Verder zijn er nog wat kleine greppels, andere grondsporen van palen en verschillende aardewerkscherven gevonden. Alle vondsten bij elkaar duiden er op dat er heel wat activiteit heeft plaatsgevonden op het erf. Dat het gebouw stamt uit de vroege ijzertijd is achterhaald doormiddel van het bovengenoemde aardewerk. Veel van deze scherven zijn namelijk rijkelijk versierd op een manier die typerend is voor de vroege ijzertijd.

Archeologie Online is van de makers van Archeologie Magazine, meer weten over dit prachtige magazine? Klik hier!

Zoutzieders en handelaren

Er is ook een dikke laag briquetage gevonden van enkele tientallen meters lang, langs de rand van de strandwal. Briquetage is aardewerk dat gebruikt werd bij het winnen van zout. Meestal werd zout water eerst verhit in zoutpannen, waardoor het water kon verdampen. Als het meeste water verdampt was, werd het zoutwatermengsel in aardewerk gestopt, gemaakt van briquetage. Als al het water vervolgens verdampt was, moest het briquetage aardewerk opengebroken worden om het zout eruit te halen. Op deze manier ontstonden er bij het winnen van zout veel scherven als afval-bijproduct. Het lijkt er op dat het zout dat hier gewonnen werd, niet alleen voor eigen gebruik bestemd was, maar ook voor export naar het achterland. Via rivieren werd het zout tot ver in Limburg en zelfs Duitsland vervoerd. In de vroege ijzertijd bestond er in Europa namelijk al een uitgebreid handelsnetwerk van het toentertijd zeer kostbare zout.

Bron: Archeologie Den Haag.