De auto is als vervoersmiddel niet meer weg te denken uit ons leven. De geschiedenis van de auto start al in de 17de eeuw, wanneer wetenschappers probeerden een wagen op stoomkracht te laten rijden. Het duurde tot 1855 voordat Karl Benz de eerste auto met verbrandingsmotor bouwde. Toch bleef in die tijd het vervoer van paard met wagen heel populair. De wagen was altijd al een populair vervoersmiddel. Er waren grote karren voor personenvervoer en karren om het werk op het land te vergemakkelijken. In de Bronstijd werden er zelfs karren gemaakt om de doden te vervoeren. Hoe we dat weten? Door opgravingen natuurlijk. Het was bijvoorbeeld heel gewoon om een kar of wagen af te breken en bij de dode in de grafheuvel te leggen. Dat is nog wat anders dan de huidige autosloperij.

Achtergelaten

Als men vroeger in het heetst van de strijd overleed en de kar of wagen werd niet opgehaald door een verzamelaar, dan bleef deze gewoon op het strijdtoneel liggen totdat de natuur deze opslokt en onder lagen aarde bedekt. Dit gold overigens ook voor een afgevallen wagenwiel wat dan gewoon aan de kant van de weg werd gelegd. Wagens en wagenwielen werden voor lange tijd van hout gemaakt en alleen als dit hout goed gepreserveerd werd (zoals door lagen aarde of een grafheuvel), bleef dit liggen totdat iemand het op zou graven. Een sloperij kende men niet. Overigens werden veel auto’s ook gewoon aan de kant gezet als deze ‘op’ waren. Dat komt vooral doordat recycling niet zoveel aandacht kreeg als nu. Hierdoor is het mogelijk om met een metaaldetector auto-onderdelen te vinden en op te graven. Je vraagt je bijna af wat mensen over 100 jaar wel niet zouden moeten denken als ze een hele auto zouden vinden bij een opgraving.

Recyclen van auto-onderdelen

Inmiddels weten we veel meer over de schade die metaal en olie in de natuur kan berokkenen en worden auto’s die rijp zijn voor de sloop naar een autosloperij gebracht. Bij een sloperij wordt er eerst gekeken of er nog onderdelen op de auto zitten die hergebruikt kunnen worden. Vooral onderdelen van auto’s die niet meer worden gemaakt, worden bewaard om bijvoorbeeld te verkopen. Wat niet gebruikt kan worden wordt gerecycled en tot nieuwe grondstoffen gereduceerd. Wist je dat ruim 98% van een auto kan worden hergebruikt? Dat is maar goed ook, want jaarlijks worden er alleen in Nederland al ruim 200.000 auto's naar een autosloperij gebracht. Dat staat gelijk aan ruim 200 miljoen kilogram aan materialen.

Kenteken opgraven

Het zou mogelijk moeten zijn dat je bij een opgraving of een dregging zomaar een oude kentekenplaat tevoorschijn haalt. Het fenomeen ‘kenteken’ is in 1898 ingevoerd in Nederland. Hierdoor is er een rijke geschiedenis van het Nederlandse kenteken te ontdekken. We waren niet het eerste land, Frankrijk en Duitsland gingen ons land respectievelijk in 1893 en 1896 al voor. De eerste kentekenplaten waren overigens niet zo groot, aangezien de nummering letterlijk bij 1 begon. In 1906 waren er 2065 kentekens uitgegeven en toen vond men het tijd om de kentekens te veranderen naar een systeem met letters en cijfers. De letters correspondeerden met de verschillende provincies. Zo kon je zien dat iemand met de letter L uit Utrecht kwam en met B uit Friesland. Overigens, en dat is ook wel leuk om te weten, tot 1951 had je een persoonlijke kentekenplaat. Je nam dus je eigen kenteken mee als je een nieuwe auto ging kopen. Nu is dat veranderd; het kenteken is voertuig gebonden. Breng je je auto naar de sloop, dan moet het kenteken worden ingenomen door de RDW.

Hergebruikte automaterialen

Een auto wordt niet meteen samengeperst tot een metalen blok. Eerst wordt de auto helemaal uit elkaar gehaald. Wist je dat een auto bestaat uit 74% metaal, 5% rubber (we hebben het dan voornamelijk over de banden), 11% kunststof, 3% glas en 7% vloeistof? Al deze materialen kunnen prima opnieuw gebruikt worden. Het proces start bij het verwijderen van de accu en vervolgens de vloeistoffen uit de auto. Vervolgens wordt de rest gestript. Als dit is gedaan, dan is het tijd om te kijken welke materialen nog in goede staat zijn. Er kan heel wat hergebruikt worden, van de knopjes op het dashboard tot aan de veiligheidsgordels. Niet alles wordt weer hergebruikt voor een voertuig. Zo kunnen autogordels gebruikt worden voor het maken van isolatiemateriaal en kunnen oude autobanden vermalen worden tot granulaat voor dakbedekking. Op die manier zal men over 100 jaar veel minder auto-onderdelen vinden, dan wij karren uit de bronstijd hebben gevonden. En dat is wel zo fijn.