Onderzoekers uit Israël beweren dat een reeks neolithische artefacten van steen en klei, waarvan aanvankelijk werd gedacht dat het culturele fallische objecten waren, eigenlijk de vroegste tot nu toe bekende voorwerpen die dienden als lucifers waren.

Het betreft een reeks 8.000 jaar oude cilindrische voorwerpen die al geruime tijd geleden opgegraven zijn op de Sha’ar HaGolen site in Israël. Onderzoekers stelden aanvankelijk vast dat dit fallische symbolen waren, maar een nieuwe theorie stelt dat de voorwerpen gebruikt werden om vuur mee te creëren.

Dat mensachtigen bijna een miljoen geleden al vuur maakten, is al tijden bekend. Professor Naama Goren-Inbar van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en tevens auteur van het verslag naar aanleiding van het nieuwe onderzoek beweert echter dat “er nooit bewijs is gevonden dat aantoonde hoe het vuur werd aangestoken”.

Vuurboren

Goren-Inbar zag de voorwerpen tijdens een bezoek aan het Israël Museum in Jeruzalem en herkende de vormen. “Ik zag dit voorwerp en ik dacht meteen dat het heel erg leek op de stokken die je als ‘vuurboren’ gebruikt ziet worden,” vertelt de professor. Na een nieuwe analyse ontdekte haar onderzoeksteam dat er sporen op de voorwerpen aanwezig zijn die indiceren dat de punten op hoge snelheid geroteerd zijn om frictie te creëren.

Op de site werden tevens ‘vuurborden’ met inkepingen gevonden. De cilindrische voorwerpen vertonen sporen die zeer waarschijnlijk afkomstig zijn van de inkepingen, nadat de objecten erin werden gedraaid om ontvlambaar materiaal aan te steken. Ook vonden de onderzoekers verkleuringen van schroeiplekken en kleine inkepingen bovenaan de objecten waar ze werden vastgehouden.

Deze resultaten tonen aan dat de prehistorische inwoners van de Sha’ar HaGolan site verder ontwikkeld waren dan aanvankelijk werd gedacht. Ook bewijzen de resultaten dat deze ‘lucifers’ van klei eerder voorkwamen dan andere methodes om vuur mee te creëren. Nader onderzoek wordt door Goren-Inbars team uitgevoerd om deze resultaten te bevestigen.

Het onderzoeksverslag van het team staat gepubliceerd op de wetenschapssite PLoS ONE.

Bron: BBC