Schildmaagd: de onbeschreven geschiedenis van vrouwen in de Vikingtijd
Uitgeverij Omniboek
Schildmaagd: De onbeschreven geschiedenis van krijgsvrouwen in de Vikingtijd.
Graf Bj581 is lange tijd beschouwd als het klassieke graf van een mannelijke Vikingkrijger. Bij de botten in het prominente graf bij het heuvelfort in Birka werden wapens, vele grafschatten en zelfs de botten van paarden gevonden. Door de hoeveelheid en kostbaarheid van de offers waren onderzoekers het er snel over eens dat dit het graf van een oorlogsleider was. In 2017 toonde DNA-onderzoek aan dat de persoon een vrouw was en dus een krijgsvrouw. Een schildmaagd die zij aan zij met de Vikingen had gevochten. Brown noemde haar Hervör, naar de schildmaagd uit de oude legendes.
In Schildmaagd combineert Brown middeleeuwse literatuur met moderne archeologie en schetst zo het leven van Hervör, de mensen die ze mogelijk heeft ontmoet en de plekken die ze heeft bezocht. Via de bronnen vertelt Brown een nieuwe Vikinggeschiedenis waarin vrouwen wel degelijk een rol spelen
Een leesfragment
Alles wat ik heb zijn haar botten. Ik weet niet hoe ze heet en ook niet waar of wanneer ze precies is geboren. Ik weet niet hoe ze is gestorven, hoewel botten zulke geheimen vaak wel prijsgeven. Alles wat ik heb zijn haar botten en die liggen nu opgeslagen in een doos in een Zweeds museum. Botten die een archeoloog in 1878 heeft verzameld uit een graf bij een heuvelfort dat uitzicht bood op de Vikingstad Birka, waar ze halverwege de tiende eeuw was begraven in een ruime, met hout beklede kuil.
Voor het vertellen van haar levensverhaal zijn haar botten alles wat ik heb, samen met de spullen die tegelijk met haar werden opgegraven: een bijlblad, twee speerpunten, een tweezijdig zwaard, een bundel pijlen waarvan de schachten met zilverdraad waren verfraaid, een lang saxmes in een schede met bronzen ringen eromheen, de ijzeren knoppen voor twee ronde schilden, een kort mes, een slijpsteen, een set speelstukken (in haar schoot), een grote bronzen kom (vaak gerepareerd), een kam, een fragment van een zilveren munt, drie koopmansgewichten, twee stijgbeugels, twee leidselbitten, spikes om met een paard over het ijs te rijden, en de botten van twee paarden, een hengst en een merrie. Van haar kleding resteren alleen een ijzeren mantelspeld, een zilveren kegel met filigraan, vier snuisterijen of knopen van opgerold zilverdraad, wat repen zijde met zilverborduursel, en enkele spiegellovertjes. Dit graf, nummer Bj581, was altijd beschouwd als het klassieke graf van een Vikingkrijger, tot dna-onderzoek in 2017 uitwees dat het om de botten 12 schildmaagd van een vrouw ging.