Klompen zijn een van die typisch Nederlandse iconen. Tenminste, als je het aan veel buitenlandse toeristen vraagt. maar de klompen zorgden wel voor problemen. Dat blijkt uit archeologisch onderzoek van de Universiteit Leiden.

500 skeletten uit Middenbeemster

De archeologen onderzochten 500 skeletten op een kerkhof in Middenbeemster. Bij die skeletten kwam opvallend vaak de aandoening Osteochondritis dissecans voor. Bij die aandoening raken delen van het kraakbeen samen met stukken bot dat eronder ligt, los van het gewricht. Die aandoening komt normaal gesproken bij slechts 1% van de bevolking voor, maar bij de opgegraven skeletten uit Middenbeemster was de aandoening in 13% van de gevallen te zien en in alle gevallen op de voeten.

Geen microscoop nodig voor onderzoek

De aandoening was zelfs zo heftig, dat de archeologen geen microscopen nodig hadden om de sporen van Osteochondritis dissecans te ontdekken. Volgens de archeologen was er sprake van heuse 'kraters' in de botten. Dat de aandoening ook nog eens in alle gevallen op de voeten zit, doet de archeologen vermoeden dat er een link is tussen het relatief grote aantal gevallen van Osteochondritis dissecans en het schoeisel dat gedragen werd. De klompen, die veel gedragen werden, veren en buigen niet mee. Dat, gecombineerd met de zware boerenarbeid, vergroot de kans op botblessures.

Vergelijkend onderzoek nodig

De archeologen vermelden wel dat het hierbij nog om vermoedens gaat. Er is nog geen vergelijkend onderzoek gedaan om deze conclusie helemaal hard te maken.
Bij het onderzoek werden ook in samenwerking met het Historisch Genootschap Beemster 200 naamloze graven weer van een naam voorzien. Het complete onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift International Journal of Paleopathology. 

Bron:

"Osteochondritis Dissecans of skeletal elements of the foot in a 19th century rural farming community from The Netherlands" - Universiteit Leiden

Afbeelding:

Dassel, via Pixabay.com