Nieuwe vondsten, gedaan tijdens de vernieuwing van het riool in de Utrechtse wijk Zuilen, tonen aan dat er al in de vroege middeleeuwen mensen in die omgeving woonden. Bekend was dat er in dertiende eeuw een klooster heeft gestaan. Archeologen hebben nu echter ook sporen gevonden die aantonen dat het gebied al vanaf de zevende en achtste eeuw bewoond was.

Op zoek naar een middeleeuws klooster

De fundamenten van het dertiende-eeuwse klooster Mariëndaal werden al in 1956 ontdekt. Archeologen waren er echter niet van overtuigd dat ze alle resten hadden gevonden, daarom werd de vernieuwing van het riool in de wijk aandachtig gevolgd. Dit leidde tot de vondst van nieuwe resten van het middeleeuwse klooster. Zo zijn er verschillende beerputten en ook de bakstenen fundering van de toren gevonden. Daarnaast zijn er ook kleinere vondsten gedaan, zoals botten, zaden, glas en aardewerk. Opvallend was echter dat er ook vondsten werden gedaan die niet in de tijdsperiode pasten.

Romeins fort

Deze afwijkende vondsten bleken uit een eerdere periode te komen, namelijk uit de zevende en achtste eeuw. Er was toen op de plek van het huidige Domplein een Romeins fort te vinden. De aartsbisschop Willibrord liet in deze periode binnen de muren van het oude castellum twee kerken bouwen, het begin van Utrecht als bisschoppelijke machtsbasis. De vondsten langs de oever van de Vecht zijn het eerste bewijs dat er in deze vroege periode ook al mensen langs de rivier woonden. Het gaat om overblijfselen van boerderijen en opslagplaatsen, horend bij een grotere nederzetting.

Ook later nog bewoond   

Naast de kloosterresten en vondsten uit de zevende en achtste eeuw zijn er nog meer ontdekkingen gedaan. Archeologen vonden ook sporen van bewoning stammend uit de late tiende tot twaalfde eeuw. Het gaat onder andere om kleine ijzeren krammen (sintels), afkomstig van scheepshout, en aardewerk. Het huidige Zuilen lijkt dus vanaf de zevende eeuw al bewoond geweest.