Toen een Italiaanse steenhouwer in 2003 bezig was aan een stuk kalksteen, merkte hij per toeval een vreemd motief op. Het bleek een gefossiliseerde schedel te zijn. Het is nu bekend geworden dat het gaat om een 40-miljoen jaar oude walvissoort.

Het betreft een nieuwe soort walvis genaamd Aegyptocetus tarfa. Deze soort is een voorloper op alle moderne walvissen, waaronder getande walvissen zoals de dolfijn. Het kalksteen waar het fossiel in gevangen zat, was bedoeld om een Italiaans gebouw te decoreren. De steenhouwer contacteerde na zijn vondst de onderzoeker Giovanni Bianucci, werkzaam bij de universiteit van Pisa.

De zes kalkstenen stukken waren sinds de vondst tentoongesteld in de Natural History Museum in Italië. Bianucci besloot later het skelet te reconstrueren, wat meerdere bevindingen aan het licht bracht. Zo is het opmerkelijk dat de restanten littekens bevatten, afkomstig van een aanval van een haai. Mogelijk was dit ook de doodsoorzaak van de walvis, hoewel de onderzoekers dat niet vast konden stellen.

Zeldzame ontdekking

Het kalksteen waar het fossiel in vertoefde is afkomstig uit een steengroeve in Egypte. Onderzoekers noemen het een interessante en zeldzame ontdekking, omdat de botten en het steen van ongeveer dezelfde stevigheid zijn. Normaal gesproken erodeert de aarde om de gefossiliseerde botten heen, waardoor de twee materialen niet tegelijkertijd wegslijten. Bij kalksteen is dat wel het geval, waardoor onderzoekers konden vaststellen dat de restanten ca. 35 tot 55 miljoen jaar oud zijn.

De walvis zou 3 meter lang zijn geweest en woog ongeveer 295 kilogram. Het trommelvlies van het dier was verhard, net zoals dat van hedendaagse walvissen, zodat het de oceaan om zich heen kan horen. De Aegyptocetus was echter niet in staat geluiden te maken voor communicatie. Opmerkelijk was dan weer dat de walvis het vermogen had om te ruiken, een kenmerk dat vrijwel verloren is gegaan bij moderne walvissen.

Het wordt gedacht dat de walvis na zijn dood op de bodem van de oceaan terechtkwam. Daar lag het lijk voor enige maanden of jaren voordat het fossiliseerde. Het onderste gedeelte van de walvis was niet aanwezig in het kalksteen. Dat was waarschijnlijk losgekomen tijdens de haaiaanval of is op een eerder moment gevonden en verwijderd van de locatie.

Bron: Science msnbc.com