Prehistorisch begravingdoek gemaakt van bijzonder materiaal
Een begravingdoek die door archeologen in een Deens graf is gevonden, blijkt van een heel ander materiaal te zijn gemaakt dan voorheen werd gedacht. In plaats van bewerkt vlas bestaat de doek uit ineengeweven netels. Dit suggereert dat mensen indertijd vrijwillig grote moeite deden voor hun begravingrituelen.
De zachte doek stamt uit 940 tot 750 voor Christus en is gevonden in op een begraafplaats uit de bronstijd (3.000 – 800 voor Christus) in Voldtofte, Denemarken. Het materiaal lag in een bronzen urn en was om een pakketje van gecremeerde overblijfselen gewikkeld. Volgens de archeologen viel het tijdens de ontdekking direct op, omdat de stof er zeer luxe uit zag voor die tijd.
Volgens onderzoeker Ula Mannering, tevens archeoloog bij de universiteit van Kopenhagen, werpt de vondst nieuw licht op de textielhandel in de Europese bronstijd. “Ze hadden sinds de steentijd een goed ontwikkelde landbouw en technologie voor het produceren van linnen,” aldus Mannering. “Het is dus ongewoon dat een gemeenschap met dergelijke technologie ook materiaal inwint van andere bronnen die niet bij de standaard productieprocessen hoorden.” In dit geval dus netelplanten.
Prehistorisch zijde
Eerder onderzoek wees uit de Denen indertijd stof maakten uit vlas, een veelvoorkomende plant in het gebied. Na de begravingdoek uit het graf te analyseren, bleek echter dat de stof meer overeenkomsten vertoonde met netelplanten. “De vezels die we uit de Europese netels kunnen halen, zijn erg zacht en glimmend, dus we noemen dit ook wel een soort van prehistorische zijdetextiel,” legt Mannering uit.
Opmerkelijker is dat netels vrijwel niet groeien in het gebied waar het graf is gevonden. Dit konden de onderzoekers vaststellen door de aarde van de regio te analyseren, op basis van een variëteit aan elementen. Het element strontium werd in de stof gevonden, maar niet in de aarde van de regio. Dat duidt aan dat het materiaal uit een ander land is gehaald, zeer vermoedelijk Oostenrijk, omdat de begravingurn van Oostenrijkse origine is.
De overblijfselen van de begraven persoon zijn die van een Deense man. “Misschien dat hij gestorven is in Oostenrijk en dat zijn overblijfselen in een Oostenrijkse urn zijn gestopt en vervolgens begraven zijn in Denemarken,” aldus Mannering. “De persoonlijke voorwerpen die naast zijn overblijfselen in de urn waren geplaatst, tonen aan dat het een Scandinavische man was, maar dat betekent niet dat hij ook in Scandinavië gestorven is.”
Bron: Live Science