Ardi, de oudste voorouder van de mens die tot nu toe is gevonden, leefde mogelijk in de nabijheid van een rivier. Men dacht aanvankelijk dat dit indertijd een woestijnachtig gebied was. Archeologen Royhan en Nahid Gani hebben de bodem onderzocht waar Ardi drie jaar geleden werd gevonden. Hieruit maken zij op in wat voor omgeving Ardi leefde.

Ardipithecus ramidus, ofwel Ardi, werd gevonden in 2009 in Ethiopië. Een team van 47 onderzoekers groef het skelet op, en Ardi werd gezien als de oudste vondst van een volledig skelet van een menselijke voorouder. Het gaat hierbij om een 4,4 miljoen jaar oude homonide, die nieuw licht werpt op de evolutie van de mens. “Het is de laatste gemeenschappelijke voorouder van chimpansees en mensen”, schreef archeoloog Tim White destijds. “Het is geen aap, het is geen mens”.

Nu hebben Royhan en Nahid Gani uitvoerig onderzoek gedaan naar de bodemkundige toestand van het gebied waar Ardi gevonden is. De omgeving zag er 4.4 miljoen jaar geleden,  uiteraard, geheel anders uit. Tegenwoordig is deze streek in Ethiopië een heet en droog gebied, maar in de tijd dat Ardi er rond liep, was het een savanne waar rijkelijk zoetwater rivieren doorheen stroomden.

Royhan en Nahid Gani vonden plantenresten die duiden op de aanwezigheid van grassen, hetgeen hen tot de conclusie leidde dat het om een savanne zou gaan. Dit zou ook een goede verklaring bieden waarom de mens rechtop ging lopen. De savannes stimuleerde de menselijke voorouders het lichaam te strekken om zo boven de planten uit te kijken.

Waar Ardi’s skelet lag, zijn in de buurt zandsteen resten gevonden die duiden op de oude bedding van een rivier. De rivier zou ca. zesentwintig voet diep en twaalfhonderd voet breed zijn geweest. Waarschijnlijk leefde Ardi met zijn soortgenoten in de buurt hiervan, en bood het de mensachtige vers water. 

Bron: Past Horizons