De betekenis van een beeldje van een hoofdloze beer dat in de jaren ’50 van de vorige eeuw werd gevonden, is recentelijk aan het licht gekomen. Het duizend jaar oude beeldje kan nieuw inzicht bieden in hoe mensen indertijd de relatie tussen mens en dier zagen.

Het beerbeeldje werd gevonden door de bekende Deense archeoloog Jørgen Meldgaard (1927 - 2007) in het noordoosten van Canada. Het betreft een beer zonder hoofd die gesneden is uit het ivoor van een walrusslagtand.

Toen Meldgaard het beeldje vond, lag het tegen de achterwand van een stenen vuurplaats in een eeuwenoude nederzetting. De beer lijkt expres zo te zijn gepositioneerd alsof hij de vuurplaats in duikt. Er is echter weinig aandacht aan de vondst besteed, omdat het één van de vele was tijdens de archeologische trektocht van Meldgaard door Canada en Groenland.

Eeuwenoude rituelen

Inmiddels heeft het Deense Nationale Museum toegang verkregen tot de dagboeken, verslagen en foto’s van de archeoloog. Tijdens een analyse van deze bezittingen stuitte het museum op de beer. “Het beeldje biedt ons informatie over duizend jaar oude en tot op heden onbekende rituelen, die suggereren dat de pre-Inuitcultuur, ook wel bekend als de Dorsetcultuur, geloofden dat mensen verbonden waren aan sommige dieren,” aldus Ulla Odgaard, onderzoeker bij het museum.

“Deze band gaat verder dan onze Westerse cultuur misschien kan begrijpen,” vervolgt Odgaard. “Mensen stonden niet boven dieren, het was juist een symbiotisch medebestaan. Beren en andere dieren dienden als tussenpersonen tussen de mensheid en de wereld van geesten.”

Tijdens het onderzoek zijn ook andere beeldjes geïdentificeerd en geanalyseerd. Daarin herkenden de onderzoekers hun associatie met een poort naar de geestenwereld, namelijk de vuurplaats. Een vervolgonderzoek zal waarschijnlijk plaatsvinden om meer te achterhalen over de geloven en gewoontes van de Dorsetcultuur.

Lees hier een uitgebreid artikel over de vondst.

Bron: Science Nordic