Na de archeologische vondst van meer dan 2.800 vissenbotten in een grot in Oost-Timor is duidelijk geworden dat de mens al veel eerder vissen ving dan aanvankelijk werd gedacht. Ook vonden de archeologen de oudste vishaak ter wereld.

Het team van Australische experts legde het bewijs bloot in de Jerimalai grot aan het oostelijke einde van Oost-Timor, een klein land ten noorden van Australië. Na datering werd duidelijk dat de gevonden botten stammen uit 40.000 voor Christus. Tijdens de opgraving werd ook een vishaak gemaakt van schelpen gevonden. De haak is ca. 16.000 tot 23.000 jaar oud.

De bevindingen zijn gepubliceerd in de laatste uitgave van het tijdschrift Science en zijn uitgevoerd door prof. Sue O’Connor van de Australische nationale universiteit. Volgens haar duiden de vondsten aan dat de prehistorische mens kennis had van vissen op snel bewegende vissen en daarmee de technologie om over de oceaan te varen. “Ze waren goed in het vangen van de soorten vis die vandaag de dag ook moeilijk te vangen zijn - vis zoals tonijn,” aldus O’Connor.

Ook de vishaak was een bijzondere vondst. “Wij geloven dat dit het oudste voorbeeld is van een vishaak en dat onze voorouders zowel vaardige werklieden waren als vissers,” vertelt O’Connor. Ze betwijfelt echter of de vishaak gebruikt werd tijdens het vissen op de open zee. Wel denkt ze dat het mogelijk is dat er andere soorten haken werden gemaakt waarmee wel gevist werd.

Het is echter nog onduidelijk hoe de prehistorische vissers hun prooi vingen. Volgens O’Connor moest dit wel met vishaken en visnetten gebeuren, hoewel ze geen bewijs hebben gevonden dat die zijn gebruikt. “Ondanks dat lijkt het zeker dat deze mensen een hoog ontwikkelde technologie gebruikten om op open zee te vissen.”

Bron: sciencemag.org