Aan het begin van de 17e eeuw, de periode van grote Engelse schrijvers als William Shakespeare en Christopher Marlowe, kozen veel jongens niet zelf voor een carrière in het theater. Zij werden daartoe gedwongen, dat is tenminste de conclusie van Bart van Es, een onderzoeker aan de Universiteit van Oxford.

Onderweg naar school werden jongens ontvoerd en naar één van de vele theaters in Londen gebracht. Daar moesten zij acteren. Weigerden de kinderen dan zouden zij geslagen worden. Van Es ontdekte tijdens zijn onderzoek, dat hij deed voor een nieuw boek over Shakespeare, bovendien dat de ontvoeringen de goedkeuring van koningin Elizabeth I kregen.

Bart van Es beschreef een voorbeeld uit 1600, net nadat toneelverenigingen voor kinderen weer waren toegestaan: ‘Een vader wiens 13-jarige zoon was meegenomen probeerde hem terug te halen. Bij het theater stuurden ze hem meteen weg en dreigden zijn zoon te slaan als die zijn tekst niet goed zou leren.’

Veel van de toneelstukken waar de jongens in moesten spelen neigden volgens van Es naar pedofilie. Christopher Marlowe schreef zelfs een toneelstuk, Dido, waarin een jongetje op de knie van de Griekse god Jupiter moest komen zitten. Vervolgens knuffelde die met het kind, kreeg het kind cadeaus en werd er ‘gespeeld’. Bovendien werden deze seksueel getinte toneelstukken vooral in kleine, slecht verlichte theatertjes opgevoerd die uitsluitend bezocht werden door mannen .

Shakespeare komt een stuk gunstiger uit het onderzoek. Hij liet geen ontvoerde kinderen in zijn toneelstukken spelen en schreef in Hamlet een parodie op de seksueel getinte scènes uit Marlowe’s Dido.

Bron: LiveScience