Jarenlang werd aangenomen dan keizer Julius Caesar leed aan epilepsie.
Onderzoekers van het Imperial College in Londen beweren dat deze dictator juist last had van tia’s, oftewel miniberoerten.

Julius Caesar als studieopbject

Hij wordt meestal kortweg Julius Caesar of Caesar genoemd en wordt gezien als een van de machtigste mannen van zijn tijd. Zijn dood in het jaar 44 v. Chr. was gewelddadig, Met maar liefst 23 messteken kwam hij door verraad om het leven. De Romeinse politicus, veldheer, dictator en schrijver had een ongeëvenaarde macht. Het Romeinse Rijk was bijna zijn persoonlijke eigendom. Ondanks alles kampte ’de Grote Dictator’ met toenemende gezondheidsproblemen. Mede hierdoor is hij tot op de dag van vandaag een geliefd studieobject van onderzoekers over de hele wereld.

Epilepsie, migraine of een herseninfectie? 

Verschillende diagnoses van Julius' gezondheidsproblemen zijn er door de tijd heen gesteld. De oudste - en meest prominente diagnose - kwam van de Griekse historicus en biograaf Plutarchus, die suggereerde dat de uitval tijdens de Slag bij Thapsus werd veroorzaakt door een epileptische aanval. Later zijn er verschillende andere suggesties gedaan: van heftige migraine (door malaria) tot een parasiet die een herseninfectie veroorzaakte. 

Verstoorde lichaamsfuncties

De Romeinse heerser was vaak duizelig en depressief. Hij had last van hoofdpijn, zwakke ledematen en acute wegtrekkers. De Italiaanse medisch historicus Francesco Galassi en Hutan Ashrafian, docent klinische chirurgie, menen dat Caesars klachten niet door epilepsie verklaard kunnen worden. De klachten zouden wijzen op tia’s, waarbij de bloedtoevoer naar een deel van het brein tijdelijk wordt verbroken, met als gevolg dat lichaamsfuncties verstoord kunnen raken. Aangezien de vader en grootvader van Julius Caesar jong en plotseling stierven, wordt vermoed dat ook zij hart- en bloedvatproblemen hadden.

Doen alsof 

Galassi en Ashrafian beweren dat Julius Caesar wellicht voor de buitenwereld deed alsof hij aan epilepsie leed. Dit omdat epilepsie in die tijd werd gezien als een bovennatuurlijke afwijking, beschreven door Hippocratus. Het werd vaak geassocieerd met een ziekte van de machtigen. 

Kritiek

Het onderzoek leidde ook tot de nodige kritiek, zo zou er niet voldoende aandacht zijn voor de nodige dynastieke aspecten: Caesar zou bijvoorbeeld bewust een bepaalde ceremonie niet hebben uitgevoerd, in plaats van te zijn overvallen door een tia. 

www.theguardian.com/
www.telegraaf.nl/
nl.wikipedia.org/wiki/
www.history.com