Stephen Pates, zoöloog aan de universiteit van Oxford, heeft een opmerkelijke ontdekking gedaan. Samen met zijn collega Rudy Lerosey-Aubril onderzocht hij fossielmateriaal dat 25 jaar geleden is opgegraven in Utah in de Verenigde Staten. Dit onderzoek legde de geheimen van de vroegste dierlijke ecosystemen bloot.

Intensieve bestudering van het fossiel onthulde namelijk minuscule haarachtige structuren. Hierdoor concludeerde de onderzoekers dat het ging om een overblijfsel van een dier uit de orde van de radiodonta. Deze inmiddels uitgestorven voorouders van krabben, insecten en spinnen leefden in de oceaan tijdens het Cambrium, ongeveer 500 miljoen jaar geleden.

De oceaan tijdens de Cambrische explosie

Pates en Lerosey-Aubril noemden deze nieuwe soort de Pahvantia hastast. Dit geleedpotige dier was relatief klein vergeleken met andere radiodonta uit dezelfde periode.  Het dier voedde zich met mesoplankton en was 10 tot 1.000 keer groter dan de andere primaire consumenten van dit microscopische organisme. De ontdekking van de Pahvantia biedt daarom nieuwe inzichten in hoe de vroegste fauna op de zeebodem ontstond tijdens de Cambrische explosie. Tijdens deze ‘oerknal van het leven’ 540 tot 500 miljoen jaar geleden, verspreidde de meercellige dieren zich van het oppervlakte van de oceanen naar de bodem. De Pahvantia kan dit mede verklaren, aangezien zijn karkassen naar de zeebodem zonken, waar ze een voedselbron voor dieren daar vormde.

Amateurarcheologen leverden fossielen

Opmerkelijk is dat deze ontdekking mogelijk was dankzij enthousiaste amateurarcheologen. Met name Bob Harris en de familie Gunther hebben zich toegewijd aan het verzamelen van fossielen in Nevada en Utah. Hun vondsten doneren zij aan de universiteit van Kansas, waaronder ook die van de Pahvantia. Vanwege hun verdiensten zijn al een dozijn soorten naar hen vernoemd.

Bronnen:

• Nature Communication

Afbeelding:

• Afbeelding: Oxford University