Een stolpboerderij in Lambertschaag (NH) stond gepland om gesloopt te worden en daarmee plaats te maken voor een modern gebouw. Het was de aanleiding voor Archeologie West-Friesland om bouwhistorisch- en archeologisch onderzoek te doen.

Bij de sloop van de boerderij werd duidelijk dat het hout van grenen afkomstig is en uit zorgvuldig uitgevoerde houtverbindingen met telmerken bestond.  Met houtmonsters werd onderzoek gedaan naar de leeftijd van het hout. Daaruit bleek dat de boerderij in 1662 is gebouwd. Uit archeologisch onderzoek is gebleken dat de stolpboerderij een voorganger had. Rond 1662 werd die woning afgebroken waarna de onlangs gesloopte stolpboerderij werd gebouwd. Rond 1850 werd deze uitgebreid verbouwd waarbij de 17^e eeuwse fundamenten in tact bleven.

Waterput

Al tussen 1550 en 1600 werd het terrein van de boerderij verhoogd om het geschikt te maken voor bewoning.. Van dat huis is niks terug gevonden. Wel stuitten de archeologen in de stal op een waterput. Deze bestond uit een eikenhouten ton met een wand bestaande uit opgestapelde plaggen. Bijzonder is dat deze niet in verbinding stond met het grondwater maar met een sloot. Een diepe sleuf met schelpen filterde het water dat van de sloot in de put uitkwam en bezorgde mens en dier drinkwater.

www.archeologiewestfriesland.nl/

afbeelding Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed [CCBY SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/), via commons.wikimedia.org/