De begraafplaatsen in de Romeinse plaats Pompeii werden vroeger ook gebruikt voor andere doeleinden. Zo blijkt dat de rustplaatsen van sommige overledenen eveneens dienst deden als stortplaats. “Voor de Romeinen waren de graftombes gewoon een onderdeel van het dagelijkse leven”, aldus archeologiestudente Allison Emmerson.

Toen Pompeii in de negentiende eeuw opgegraven werd, bleek dat de begraafplaatsen en graftombes van de oude stad bedolven lagen onder afval. Onder andere dierenresten, gebroken aardewerk en resten van bouwmateriaal werden gevonden tussen de eeuwige rustplaatsen. Al snel ontstond de theorie dat dit het gevolg was van de aardbeving die de stad trof rond 62 na Christus. Pompeii zou daarna in een economische crisis geraakt zijn, waardoor het puin van de natuurramp nog niet opgeruimd was toen de stad in 79 na Christus werd weggevaagd door de uitbarsting van de Vesuvius.

Economische bloei

Recent onderzoek heeft echter uitgewezen dat Pompeii na 62 juist een periode van economische bloei doormaakte. “Dus blijft de vraag staan waarom de begraafplaatsen bezaaid waren met afval”, aldus Allison Emmerson van de Universiteit van Cincinnati. Toen zij in 2009 begon met haar werk in Pompeii viel het haar al meteen op dat de begraafplaatsen niet op de meest rustige plaatsen gesitueerd lagen.

Sterker nog, de grootste en mooiste graftombes lagen juist aan de drukste wegen in de stad. “Personen wilden herinnerd worden, en de beste manier om dat te doen was een tombe op een plek waar veel mensen kwamen”, zo stelt Emmerson. Op deze manier bleven de graven niet alleen onderdeel van het dagelijkse leven, maar werden ze ook blootgesteld aan graffiti, bouwwerkzaamheden en zwerfafval.

Afval

Overigens bleek dat de Pompeiianen over het algemeen sowieso weinig problemen hadden met afval. Ook in verscheidene huizen, straten en andere publieke gebouwen werden op de grond en in speciale putten grote hoeveelheden afval aangetroffen. Omdat de inwoners van de stad nog geen manier hadden om al dit afval te verwerken, leerden ze er gewoon mee leven.

Bron: Physorg