Archeologie Magazine 1 van 2019

Archeologie Magazine

Dit nummer van Archeologie Magazine verschenen op 1 maart met daarin:

Sporen van Gelre

In Museum het Valkhof te Nijmegen was tot 6 januari 2019 prachtige expositie te zien over Maria van Gelre, de in Normandië in 1380 geboren vrouw die door haar huwelijk met de hertog van Gulik en Gelre als hertogin Maria van Gelre door het leven ging.

Maar wat is er over het hertogdom Gelre nou eigenlijk nog meer bekend? Historici lijken er tot dusver weinig aandacht voor te hebben gehad, terwijl het in de Late Middeleeuwen toch een belangrijk vorstendom was. Het behoorde met het graafschap Vlaanderen en het hertogdom Brabant tot de drie voornaamste vorstendommen in Lage Landen en speelde een rol van betekenis op het politieke en culturele toneel van West-Europa.

Als graafschap ontstond het in 1046 rond de plaats Gelre en in de volgende eeuwen wisten de Gelderse graven hun grondgebied aanzienlijk uit te breiden. In 1339 werd het gebied verheven tot het hertogdom Gelre. Benieuwd naar de sporen van Gelre in archieven, kerken en kastelen? Lees dan dit nummer van Archeologie Magazine.

Het echte obeliskenverhaal

Parijs, Londen en New York herbergen ieder sinds de negentiende eeuw een Egyptische obelisk. Naast die in deze steden kun je er ook nog verschillende tegen het lijf lopen in Rome. Alles bij elkaar lijken er vandaag de dag meer obelisken buiten Egypte te staan dan in Egypte zelf. Tussen de fonteinen, rode dubbeldekkers en wolkenkrabbers zijn het een beetje vreemde eenden in hun bijt, wat de vraag oproept hoe ze ooit in het Westen zijn beland. De NOS noemde de obelisk in Parijs bij de slotetappe van de Tour de France in juli 2018 ‘geroofd’, maar hoe zit het werkelijk met deze grote stenen zuilen? Tijd voor een archeologische factcheck. Lees het in dit nummer!

Romeinse bruggen over de Donau

Ruim drie eeuwen lang vormde de Donau de grens van het Romeinse rijk. Vooral in het oosten (waar hij ook nu nog de grens vormt tussen Roemenië en Bulgarije) vormde de Donau, door zijn enorme omvang, een sterke natuurlijke barrière.

Slechts twee keer in de ruim drie eeuwen van hun aanwezigheid hebben de Romeinen langs dit deel van de grens geprobeerd om een brug te bouwen over deze rivier. Rond 104 n.Chr. ontwierp de beroemde architect Apolodorus van Damascus voor keizer Trajanus een brug ter hoogte van de plek waar de Donau de nauwe zogeheten IJzeren Poort verlaat. Twee eeuwen daarna bouwde Constantijn de Grote ruim 200 km oostelijker een nieuwe brug. Hoewel beide bruggen al lang zijn verdwenen zijn er nog voldoende sporen over die de moeite van een bezoek rechtvaardigen. Benieuwd naar de Romeinse infrastructuur die er rondom deze bruggen werd aangelegd? De restanten zijn nog duidelijk zichtbaar in het landschap.

Nog geen abonnee maar wel graag dit nummer ontvangen? Neem een abonnement, dan ontvangt u dit nummer bij het volgende nummer thuis op de mat.