Rapport opgravingen naar Leithon gepresenteerd
In 2013 deden archeologen van de Universiteit van Amsterdam opgravingen bij Leiderdorp. De resultaten van dat onderzoek zijn nu gepresenteerd in het rapport 'Nieuw licht op Leithon'.
In 2013 gingen archeologen op zoek naar de resten van het vroegmiddeleeuwse plaatsje Leithon. Leithon lag aan een riviertje, maar raakte ergens in de 9e of 10e eeuw na christus weer onbewoond. De bewoners verplaatsten zich naar de iets hogere oever van de Oude Rijn vlakbij.
200.000 archeologische vondsten bij Leiderdorp
In het riviertje lieten de bewoners echter een hoop afval achter. De archeologen groeven meer dan 200.000 vondsten op, waaronder houten voorwerpen, leren schoenen, benen kammen en stukken touw. Dankzij de omstandigheden in de bodem, de plek werd afgedekt door een dikke laag klei, bleven die voorwerpen bewaard. Ook menselijke en dierlijke resten zijn bewaard gebleven. Een aantal delen van menselijke skeletten in het riviertje doen de archeologen vermoeden dat rituelen rondom voorouderverering hebben plaatsgevonden.
Naast de organische resten werden ook gereedschappen en wapens gevonden, er lagen sierraden van brons, zilver en goud en er werden munten gevonden. Ook zijn er scherven glas- en aardewerk, natuursteen en ijzerslakken verzameld. Opvallend waren ook de donutvormige gewichten van weefgetouwen.
Veelzijdige gemeenschap
Bij elkaar ontstaat een beeld van een veelzijdige gemeenschap van boeren en handelaars. De vondst van buidels met munten en zilveren spelden, wijzen erop dat het dorpje een zekere welvaart gekend heeft. Waarom de bewoners dan uiteindelijk toch verhuisd zijn, is nog onbekend.
Beschermd archeologisch rijksmonument
De opgravingen werden gedaan in het kader van een nieuwbouwproject. Alleen de delen die bebouwd zijn, werden opgegraven. Andere archeologische resten zijn in het landschap ingepast en zijn beschermd als archeologisch rijksmonument. Het belang van de vondst is namelijk groot. Er zijn slechts weinig van dit soort vondsten in het westen van Nederland gedaan. Door de bescherming is het mogelijk om later nog eens delen op te graven. Wellicht zijn er dan nieuwe technieken die meer informatie kunnen geven.
Bron:
Afbeeldingen:
Universiteit van Amsterdam
