Een team van archeologen onderzoekt de resten van een Middeleeuwse watermolen die tijdens vernieuwingswerkzaamheden aan het stuwsluiscomplex in Geraardsbergen is blootgelegd. Naar verwachting vinden de archeologen ook de resten van de Pijntoren die onderdeel uitmaakt van de 13e-eeuwse stadsverdediging.

Drie molens

De graaf van Vlaanderen had de molen samen met nog twee molens als eigendom. In 1194 schonk hij ze aan een trouwe ridder. Het is tevens de oudste vermelding van de drie molens. Een molen stond op het eiland, een op de rechteroever en de laatste in de bocht van de Molenstraat. De molen op het eiland ligt tussen twee stuwen, omdat er een nieuwe stuw wordt geplaatst, wordt de molen verwijderd.

Dendrochronologie

De verwijdering van de molen wordt voorafgegaan door een archeologisch onderzoek. De muren bestaan uit metselwerk van recenter datum met daaronder natuurstenen muren, versterkt met een steunbeer. Onder de natuurstenen fundering bevond zich een basis die bestond uit dikke horizontale houten balken. Aan de hand van dendrochronologie hopen onderzoekers de houten basis te dateren.

De Pijntoren als gevangenis

De Pijntoren die de archeologen verwachten te vinden werd gebouwd in de 13e eeuw. In de 17e eeuw werd deze extra stevige toren kort gebruikt als gevangenis, maar ook als verzamelplek voor de dragers die de schepen laadden en losten. Na de belegering door Lodewijk XIV en de verovering van de stad in 1690 werd de toren afgebroken.

www.archeonet.be/