Van 4 februari tot eind augustus 2014 zijn in het Drents Museum in Assen veertig menselijke en twintig dierlijke mummies te zien. Nooit eerder zijn er in Nederland zoveel mummies bij elkaar gebracht als in de tentoonstelling ‘Overleven na de dood’.

Mummificeren in Zuid-Amerika en Egypte

Jaren voordat de oude Egyptenaren de lichamen van de overleden farao’s prepareerden om tot in de eeuwigheid in tact te blijven, werden er in Zuid-Amerika al mensen en dieren gemummificeerd. Officieel wordt gesproken van een mummie wanneer niet alleen botten, maar ook huid, ingewanden, spieren en haar van de overledenen bewaard zijn. In Egypte werden mensen gemummificeerd zodat de ziel, de ‘ba’, na het overlijden kon terugkeren naar het lichaam. In andere delen van de wereld werden lichamen gemummificeerd bij wijze van offer aan de goden.

Tentoonstelling mummies in Drents Museum

De organisatie van de tentoonstelling wil laten zien dat er niet alleen in Egypte lichamen gemummificeerd werden. Naast een Egyptische gemummificeerde kat zijn er daarom ook een Peruaanse Nasca-indiaan, een brulaap uit Argentinië en gebalsemde lijken uit China, Hongarije, Nieuw-Zeeland en Zwitserland te bezichtigen. Daarnaast zijn er mummies uit de eigen streek, zoals het meisje van Yde en het paar van Weerdinge. Op de tentoonstelling wordt tevens aandacht besteed aan de technieken die worden gebruikt om een lichaam te mummificeren. Het museum stelt dat sommige mummies voor kinderen ‘confronterend’ kunnen zijn.

Gemummificeerde monnik

Het meest bijzondere stuk van de collectie is de gemummificeerde boeddhistische monnik.  De eigenaar van dit stuk is een Nederlandse particulier, die tijdens een restauratie ontdekte dat er in een Boeddhabeeld een gemummificeerde monnik uit het jaar 1100 verborgen zat.  conservator van de tentoonstelling, Vincent van Vilsteren, betitelt het stuk als ‘een hele bijzondere vondst, een wereldprimeur’.

Bron: Drents Museum