Eeuwenoude gebouwen opgegraven bij Utrechts station
Vlakbij station Utrecht Centraal zijn archeologen gestuit op resten van bebouwing. De bebouwing, die dateert van de middeleeuwen tot de negentiende eeuw, stond ooit langs de Vleutense Wetering.
De Vleutense Wetering
De Vleutense Wetering of Vleutense Vaart is een oude kunstmatige waterloop aan de westkant van Utrecht. In een oorkonde van Karel Martel uit 723 zou de watergang al genoemd worden. Toen vormde de waterloop een belangrijke verbinding tussen de eerste bebouwing van Utrecht rondom het Romeinse fort Trajectum en de Oude Rijn. Daarna is de waterloop een aantal keer verlegd, zodat die beter aansloot op de groeiende stad. Rondom het kanaal werd in de middeleeuwen land ontgonnen. Het kanaal groeide uit tot een belangrijke verbinding tussen de stad Utrecht en het westen.
Eerdere opgraving op het Smakkelaarsveld
In 2009 werden bij opgravingen op het Smakkelaarsveld al delen van een 19e eeuwse kademuur opgegraven. Bij die opgraving werden ook dagelijkse gebruiksvoorwerpen en stukken van een maliënkolder aan het licht.
Haventje buiten de stadspoort
Het gebied dat nu Smakkelaarsveld heet, is sinds de 13e eeuw bewoond. In die periode lag op die plek het voorstadje Buiten Catharijne. Toen al, was het gebied een belangrijk knooppunt, net als nu. Over de Vleutense Wetering kwamen schepen in Utrecht aan die in Buiten Catharijne gelost werden, waardoor buiten de muren van de stad Utrecht een haventje ontstond.
Bron:
Afbeelding:
©cu2030.nl
