Geen foto

Meer bekend over vampierskelet uit Groot-Brittannië

Er is nader onderzoek verricht naar het vampierskelet in Engeland. Vondsten van skeletten met staken door hoofd, borstkas en enkels zijn in meerdere landen gedaan, waaronder in Italië en Bulgarije. Een onderzoeksverslag van één van de weinige soortgelijke geraamtes die in Groot-Brittannië is gevonden, is nu opgedoken. Het verslag detailleert de geschiedenis van het begravingritueel.

Het skelet werd in 1959 ontdekt in het Britse dorp Southwell en dateert uit 550 - 700 na Christus. Tijdens de opgraving stuitten de archeologen ook op Romeinse overblijfselen. Indertijd werden geen nadere analyses op het skelet uitgevoerd, ondanks het feit dat de archeologen vaststelden dat het skelet anders dan normaal was.

Er zijn maar een paar zogeheten ‘vampier skeletten’ gevonden in Groot-Brittannië. Deze hebben tijdens het begraven staken door het hoofd, hart, schouders of voeten gekregen, zeer waarschijnlijk om te voorkomen dat de individuen weer tot leven zouden komen. In het onderzoeksverslag (hier te lezen) wordt duidelijk dat er in 1971 ruim tweehonderd skeletten op dezelfde locatie in Southwell zijn ontdekt. Het is echter onbekend of deze skeletten dezelfde behandeling hebben gehad tijdens het begraven.

Wel is archeoloog en auteur van het verslag Matthew Beresford er zeker van dat de overige overblijfselen van het Southwell skelet nog op de locatie liggen. De archeoloog die het skelet oorspronkelijk vond, Charles Daniels, gaf namelijk toe dat hij indertijd niet in staat was het hele geraamte uit de grond te halen.

Negentiende eeuw

Opmerkelijk is dat het verslag ook een ander vampiergraf in Southwell aan het licht heeft gebracht. Volgens historische bronnen werd ene Henry Standley in 1822 tot de dood veroordeeld. Hij pleegde daarop zelfmoord in zijn cel, waarna er een staak door zijn hart gedreven werd. Vervolgens werd hij bij een kruising begraven.

“Het begraven van een lijk bij een kruising was vrij gewoon voor mensen die vermoedelijk vampier waren,” aldus Beresford. “De theorie was dat als de mensen weer tot leven kwamen, ze de weg niet meer terug wisten te vinden naar het dorp. Bovendien geloofde men indertijd dat mensen die zelfmoord pleegden meer risico liepen om te herrijzen.” De angst voor vampiers is dus in ieder geval tot begin 19e eeuw in stand gebleven in Groot-Brittannië.

Bron: Discovery

Meer lezen