De archeoloog in het veld heeft een aantal prachtige vondsten opgegraven, maar wat gebeurt er dan? Uiteindelijk moet er een rapport over de opgraving komen. Maar daarvoor moet er nog wel een hele hoop werk gebeuren. Wat een archeoloog niet in het veld of achter een bureau doet, gebeurt in het archeologisch depot.

Doolhof aan schatten

Een archeologisch depot bestaat uit een opslaggedeelte en een werkgedeelte. In het opslaggedeelte loop je tussen stellages vol kisten met vondstmateriaal, een waar doolhof tussen de meest prachtige schatten, zo lijkt het. Alles staat netjes geordend. De depotbeheerder weet alles te vinden.

Vondstverwerking in het depot

In het werkgedeelte vind je spoelmachines, wasbakken en tafels met stoelen. Hier zijn veelal vrijwilligers actief om alle vondsten die in vondstzakken binnenkomen te wassen. Dit gebeurt vaak met een gewone afwasborstel. Zo wordt alle grond er afgespoeld. Dan kun je pas echt zien hoe mooi het gevonden materiaal is. Menig ontdekking gebeurt dus niet in het veld, maar aan de wasbak. Dan pas kun je zien wat er onder die donkere laag klei verstopt was. Daarna gaat het gewassen vondstmateriaal in kratten waarin het kan drogen.

Kratten vol met vondsten en dan?

De depotbeheerder kan vaak niet zonder vrijwilligers. Na het drogen begint pas het echte werk. Al het materiaal wordt gesorteerd op soort. Zo wordt aardewerk op gesorteerd op kleur in kratten gedaan en komen de metaalvondsten, glas, botmateriaal enz. in een andere krat.

Op zoek naar het verhaal van eeuwenoude scherven

Met duizenden scherven in kratten zou je toch kunnen denken dat er wat te puzzelen valt, wie weet kan er een mooie pot gereconstrueerd worden? Elk potje dat door vrijwilligers geplakt wordt, is een potje dat anders nog aan diggelen in een van de vele kratten zou liggen. Elk potje vertelt een verhaal. Wie heeft het gemaakt? Wanneer is het gemaakt? Wat heeft er in gezeten? Soms wordt een gereconstrueerde vondst getekend of gerestaureerd.

Opslag en onderzoek van archeologische vondsten

Alle vondsten worden uiteindelijk in een digitaal systeem geregistreerd. Afhankelijk van de plaats van de opgraving wordt het vondstmateriaal overgebracht in het gemeentelijke- of provinciale archeologische depot samen met een conserveringsrapport van de vondsten. Dat gebeurt per materiaalsoort. in zo’n conserveringsrapport staat hoe het materiaal het beste bewaard kan worden. Zo wordt de metaalstructuur van metalen vondsten vernietigd door elektrolyse. Dan kan men later geen vervolgonderzoek doen.  

Wie meer wil weten over bepaalde vondsten of tijdperiodes dan kan je bij het gemeentelijk- of provinciaal depot vondsten opvragen om daar te bestuderen.

Afbeelding: Archeologie West-Friesland