In York (Groot-Brittannie) zijn de verminkte resten gevonden van een gladiator. De man, tussen de 36 en 45 jaar oud, was gedumpt op een vuilnisbelt.  Dat hij niet is begraven, kan erop duiden dat hij behoorde tot de noxii, misdadigers die veroordeeld waren tot de dood in de arena. Het kan ook wijzen op een oneervolle dood.

Van een verslagen gladiator werd verwacht dat hij niet om genade vroeg. Hij moest zijn overwinnaar onverschrokken zijn ontblote nek tonen en, als de tegenstander weifelde, zelf diens zwaard leiden. Gladiatoren die zich aan deze code hielden werden eervol de arena uitgedragen, zij die dat niet deden, werden, net als de noxii, weggesleept aan ijzeren haken en zonder begrafenisritueel gedumpt in de rivier, langs de kant van de weg of op een vuilnisbelt. Hun zielen zouden, geloofden de Romeinen, tot in eeuwigheid als schaduwen over de aarde dwalen.

De gladiator in York was ongeveer 1 meter 78 lang, sterk gebouwd en goed getraind. Hij had zware verwondingen, onder meer aan de onderste wervel van zijn ruggengraat en aan zijn kaak, die was doorboord met een zwaard dat klem kwam te zitten en met een draaiende beweging werd losgerukt, waarna de kaak in tweeën brak. Hij werd uit zijn lijden verlost met een steek door de achterkant van zijn schedel.

De stad York (destijds Eboracum genoemd) werd in 71 na Chr. door de Romeinen gesticht als een militair kamp (castra) dat al snel uitgroeide tot een belangrijke stad. Keizer Septimus Severus gebruikte Eboracum als basis voor zijn militaire campagnes in in het huidige Schotland. Hij stierf er ook, in 211 na Chr. Een andere keizer die stierf in Eboracum is Constantius I Chlorus, de vader van Constantijn de Grote.

Bronnen: Discovery News, Wikipedia, Roman-Colosseum.info